مزامیر 50

۱ 1 مزمور آساف خدا، خدا یهوه تکلم می‌کند و زمین رااز مطلع آفتاب تا به مغربش می‌خواند.

Salmo a Asaf. El Dios de dioses, el SEÑOR, ha hablado, y convocado la tierra desde el nacimiento del sol hasta donde se pone.

۲ 2 از صهیون که کمال زیبایی است، خدا تجلی نموده است.

De Sion, perfección de hermosura, Dios ha resplandecido.

۳ 3 خدای ما می‌آید و سکوت نخواهد نمود. آتش پیش روی او می‌بلعد. وطوفان شدید گرداگرد وی خواهد بود.

Vendrá nuestro Dios, y no callará; fuego consumirá delante de su presencia, y en derredor suyo habrá tempestad grande.

۴ 4 آسمان را از بالا می‌خواند و زمین را، تا قوم خود راداوری کند:

Convocará a los cielos de arriba, y a la tierra, para juzgar a su pueblo.

۵ 5 «مقدسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته‌اند.»

Juntadme mis misericordiosos; los que pactaron mi pacto sobre sacrificio.

۶ 6 و آسمانها ازانصاف او خبر خواهند داد. زیرا خدا خود داوراست، سلاه.

Y denunciarán los cielos su justicia; porque Dios mismo es el juez. (Selah)

۷ 7 «ای قوم من بشنوتا سخن گویم. و‌ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تومن هستم.

Oye, pueblo mío, y hablaré; escucha, Israel, y testificaré contra ti: Yo soy el Dios, el Dios tuyo.

۸ 8 درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائم در نظرمن است.

No te reprenderé sobre tus sacrificios, que tus holocaustos delante de mí están siempre.

۹ 9 گوساله‌ای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو.

No tomaré de tu casa becerros, ni machos cabríos de tus apriscos.

۱۰ 10 زیراکه جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می‌باشند.

Porque mía es toda bestia del monte; millares de animales en los montes.

۱۱ 11 همه پرندگان کوهها را می‌شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند.

Conozco todas las aves de los montes, y las fieras del campo están conmigo.

۱۲ 12 اگر گرسنه می‌بودم تورا خبر نمی دادم. زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است.

Si yo tuviese hambre, no te lo diría a ti; porque mío es el mundo y su plenitud.

۱۳ 13 آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟

¿Tengo de comer yo carne de toros, o de beber sangre de machos cabríos?

۱۴ 14 برای خدا قربانی تشکر رابگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفانما.

Sacrifica a Dios alabanza, y paga tus promesas al Altísimo.

۱۵ 15 پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو راخلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

Y llámame en el día de la angustia; te libraré, y tú me honrarás.

۱۶ 16 و اما به شریر خدا می‌گوید: «ترا چه‌کاراست که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟

Pero al malo dijo Dios: ¿Qué parte tienes tú de declarar mis leyes, y que tomes mi pacto en tu boca?

۱۷ 17 چونکه تو از تادیب نفرت داشته‌ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته‌ای.

¡Aborreciendo tú el castigo, y echando detrás de ti mis palabras!

۱۸ 18 چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است.

Si veías al ladrón, tú corrías con él; y con los adúlteros era tu parte.

۱۹ 19 دهان خود را به شرارت گشوده‌ای و زبانت حیله را اختراع می‌کند.

Tu boca metías en mal, y tu lengua componía engaño.

۲۰ 20 نشسته‌ای تا به ضد برادر خود سخن رانی ودرباره پسر مادر خویش غیبت‌گویی.

Tomabas asiento, y hablabas contra tu hermano; contra el hijo de tu madre ponías infamia.

۲۱ 21 این راکردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد.

Estas cosas hiciste, y yo he callado; pensabas por eso que de cierto sería yo como tú; yo te argüiré, y las pondré delante de tus ojos.

۲۲ 22 ‌ای فراموش کنندگان خدا، در این تفکر کنید! مباداشما را بدرم و رهاننده‌ای نباشد.

Entended ahora esto, los que os olvidáis de Dios; no sea que os arrebate, y no haya quién os libre.

۲۳ 23 هر‌که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می‌کند. و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.»

El que sacrifica alabanza me honrará; y al que ordenare su camino, le enseñaré la salud de Dios.