مزامیر 50

۱ 1 مزمور آساف خدا، خدا یهوه تکلم می‌کند و زمین رااز مطلع آفتاب تا به مغربش می‌خواند.

Ein Psalm von Asaph. Der Gott, der Gott Jehovah, redet und ruft der Erde von der Sonne Aufgang bis zu ihrem Untergang.

۲ 2 از صهیون که کمال زیبایی است، خدا تجلی نموده است.

Aus Zion strahlt der Schönheit Vollendung, Gott.

۳ 3 خدای ما می‌آید و سکوت نخواهد نمود. آتش پیش روی او می‌بلعد. وطوفان شدید گرداگرد وی خواهد بود.

Unser Gott kommt und schweigt nicht stille; Feuer frißt vor Ihm, und rings um Ihn stürmt es sehr.

۴ 4 آسمان را از بالا می‌خواند و زمین را، تا قوم خود راداوری کند:

Er wird rufen den Himmeln droben und der Erde, auf daß Er Seinem Volke Recht spreche.

۵ 5 «مقدسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته‌اند.»

Versammelt Mir Meine Heiligen, die über dem Opfer den Bund mit Mir geschlossen.

۶ 6 و آسمانها ازانصاف او خبر خواهند داد. زیرا خدا خود داوراست، سلاه.

Und die Himmel sagen an Seine Gerechtigkeit, denn Gott Selbst ist Richter. (Selah)

۷ 7 «ای قوم من بشنوتا سخن گویم. و‌ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تومن هستم.

Höre, mein Volk, und Ich will reden; Israel, Ich will gegen dich zeugen, Gott, dein Gott, bin Ich.

۸ 8 درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائم در نظرمن است.

Nicht rüge Ich dich ob deiner Opfer und deine Brandopfer sind beständig vor Mir.

۹ 9 گوساله‌ای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو.

Ich will nicht Farren nehmen aus deinem Haus, Böcke aus deinen Hürden.

۱۰ 10 زیراکه جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می‌باشند.

Denn Mein ist alles Wild des Waldes, das Vieh auf Tausenden der Berge.

۱۱ 11 همه پرندگان کوهها را می‌شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند.

Ich kenne alles Gevögel der Berge, und das Gewild des Feldes ist bei Mir.

۱۲ 12 اگر گرسنه می‌بودم تورا خبر نمی دادم. زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است.

Sollte Ich hungern, Ich sagte es dir nicht; denn Mein ist die Welt und was sie füllt.

۱۳ 13 آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟

Soll Ich der Gewaltigen Fleisch essen und das Blut der Böcke trinken?

۱۴ 14 برای خدا قربانی تشکر رابگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفانما.

Opfere Gott Bekennen, und erstatte dem Allerhöchsten deine Gelübde.

۱۵ 15 پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو راخلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

Und rufe Mich an am Tage der Drangsal, so reiße Ich dich heraus, und du sollst Mich verherrlichen.

۱۶ 16 و اما به شریر خدا می‌گوید: «ترا چه‌کاراست که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟

Und zu dem Ungerechten spricht Gott: Was ist es mit dir, daß du Meine Satzungen erzählst, und Meinen Bund in deinem Munde trägst?

۱۷ 17 چونکه تو از تادیب نفرت داشته‌ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته‌ای.

Und du hassest Zucht und wirfst Meine Worte hinter dich?

۱۸ 18 چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است.

Ersiehst du einen Dieb, so läufst du mit ihm, und mit den Ehebrechern ist dein Teil.

۱۹ 19 دهان خود را به شرارت گشوده‌ای و زبانت حیله را اختراع می‌کند.

Du entsendest deinen Mund zum Bösen, und Trug flicht deine Zunge.

۲۰ 20 نشسته‌ای تا به ضد برادر خود سخن رانی ودرباره پسر مادر خویش غیبت‌گویی.

Du sitzest, redest wider deinen Bruder und wider deiner Mutter Sohn gibst du Verleumdung aus.

۲۱ 21 این راکردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد.

Das tatest du, und Ich habe still geschwiegen, da meintest du, Ich sei wie du; doch Ich rüge dich und lege es zurecht vor deinen Augen.

۲۲ 22 ‌ای فراموش کنندگان خدا، در این تفکر کنید! مباداشما را بدرم و رهاننده‌ای نباشد.

Betrachtet doch das, ihr, die ihr Gott vergesset, daß Ich euch nicht zerfleische und keiner errette.

۲۳ 23 هر‌که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می‌کند. و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.»

Wer Bekenntnis opfert, der verherrlicht Mich, und wer den Weg zurichtet, den lasse Ich sehen das Heil Gottes.