مزامیر 50

۱ 1 مزمور آساف خدا، خدا یهوه تکلم می‌کند و زمین رااز مطلع آفتاب تا به مغربش می‌خواند.

Psaume d’Asaph.

۲ 2 از صهیون که کمال زیبایی است، خدا تجلی نموده است.

C’est de Sion que vient l’éclat de sa splendeur.

۳ 3 خدای ما می‌آید و سکوت نخواهد نمود. آتش پیش روی او می‌بلعد. وطوفان شدید گرداگرد وی خواهد بود.

Dieu viendra manifestement: notre Dieu viendra, et il ne gardera pas le silence.

۴ 4 آسمان را از بالا می‌خواند و زمین را، تا قوم خود راداوری کند:

D’en haut il appellera le ciel et la terre pour juger son peuple.

۵ 5 «مقدسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته‌اند.»

Rassemblez-lui ses saints, qui exécutent son alliance sur les sacrifices.

۶ 6 و آسمانها ازانصاف او خبر خواهند داد. زیرا خدا خود داوراست، سلاه.

Et les cieux annonceront sa justice, parce que c’est Dieu lui-même qui est juge.

۷ 7 «ای قوم من بشنوتا سخن گویم. و‌ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تومن هستم.

Écoute, mon peuple, et je parlerai; Israël, écoute; car je te prendrai à témoin: Dieu, ton Dieu, c’est moi qui le suis.

۸ 8 درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائم در نظرمن است.

Je ne te reprendrai pas pour tes sacrifices; car tes holocaustes sont toujours en ma présence.

۹ 9 گوساله‌ای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو.

Je ne prendrai pas des veaux de ta maison, ni des boucs de tes troupeaux.

۱۰ 10 زیراکه جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می‌باشند.

Parce qu’à moi sont toutes les bêtes des forêts, les animaux qui paissent sur les montagnes et les bœufs.

۱۱ 11 همه پرندگان کوهها را می‌شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند.

Je connais tous les volatiles du ciel, et la beauté des champs est en mon pouvoir.

۱۲ 12 اگر گرسنه می‌بودم تورا خبر نمی دادم. زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است.

Si j’ai faim, je ne te le dirai pas: car à moi est le globe de la terre, et sa plénitude.

۱۳ 13 آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟

Est-ce que je mangerai des chairs de taureaux? ou boirai-je du sang des boucs?

۱۴ 14 برای خدا قربانی تشکر رابگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفانما.

Immole à Dieu un sacrifice de louange, et rends au Très-Haut tes vœux.

۱۵ 15 پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو راخلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

Et invoque-moi, au jour de la tribulation: je te délivrerai, et tu m’honoreras.

۱۶ 16 و اما به شریر خدا می‌گوید: «ترا چه‌کاراست که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟

Mais au pécheur Dieu a dit: Pourquoi racontes-tu mes justices, et pourquoi ta bouche annonce-t-elle mon alliance?

۱۷ 17 چونکه تو از تادیب نفرت داشته‌ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته‌ای.

Pour toi, tu hais la discipline, et tu as rejeté ma parole derrière toi.

۱۸ 18 چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است.

Si tu voyais un voleur, tu courais avec lui, et c’est avec les adultères que tu mettais ta part.

۱۹ 19 دهان خود را به شرارت گشوده‌ای و زبانت حیله را اختراع می‌کند.

Ta bouche a abondé en malice, et ta langue ajustait des fourberies.

۲۰ 20 نشسته‌ای تا به ضد برادر خود سخن رانی ودرباره پسر مادر خویش غیبت‌گویی.

Assis, tu parlais contre ton frère et contre le fils de ta mère, tu posais une pierre d’achoppement.

۲۱ 21 این راکردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد.

Tu as fait ces choses, et je me suis tu.

۲۲ 22 ‌ای فراموش کنندگان خدا، در این تفکر کنید! مباداشما را بدرم و رهاننده‌ای نباشد.

Comprenez ces choses, vous qui oubliez Dieu; de peur qu’un jour il ne vous enlève, et qu’il n’y ait personne qui vous délivre.

۲۳ 23 هر‌که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می‌کند. و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.»

C’est un sacrifice de louange qui m’honorera; et c’est là le chemin par lequel je lui montrerai le salut de Dieu.