مزامیر 50

۱ 1 مزمور آساف خدا، خدا یهوه تکلم می‌کند و زمین رااز مطلع آفتاب تا به مغربش می‌خواند.

A Psalm by Asaph. The Mighty One, God, Yahweh, speaks, and calls the earth from sunrise to sunset.

۲ 2 از صهیون که کمال زیبایی است، خدا تجلی نموده است.

Out of Zion, the perfection of beauty, God shines out.

۳ 3 خدای ما می‌آید و سکوت نخواهد نمود. آتش پیش روی او می‌بلعد. وطوفان شدید گرداگرد وی خواهد بود.

Our God comes, and does not keep silent. A fire devours before him. It is very stormy around him.

۴ 4 آسمان را از بالا می‌خواند و زمین را، تا قوم خود راداوری کند:

He calls to the heavens above, to the earth, that he may judge his people:

۵ 5 «مقدسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته‌اند.»

“Gather my saints together to me, those who have made a covenant with me by sacrifice.”

۶ 6 و آسمانها ازانصاف او خبر خواهند داد. زیرا خدا خود داوراست، سلاه.

The heavens shall declare his righteousness, for God himself is judge. (Selah)

۷ 7 «ای قوم من بشنوتا سخن گویم. و‌ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تومن هستم.

“Hear, my people, and I will speak. Israel, I will testify against you. I am God, your God.

۸ 8 درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائم در نظرمن است.

I don’t rebuke you for your sacrifices. Your burnt offerings are continually before me.

۹ 9 گوساله‌ای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو.

I have no need for a bull from your stall, nor male goats from your pens.

۱۰ 10 زیراکه جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می‌باشند.

For every animal of the forest is mine, and the livestock on a thousand hills.

۱۱ 11 همه پرندگان کوهها را می‌شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند.

I know all the birds of the mountains. The wild animals of the field are mine.

۱۲ 12 اگر گرسنه می‌بودم تورا خبر نمی دادم. زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است.

If I were hungry, I would not tell you, for the world is mine, and all that is in it.

۱۳ 13 آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟

Will I eat the meat of bulls, or drink the blood of goats?

۱۴ 14 برای خدا قربانی تشکر رابگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفانما.

Offer to God the sacrifice of thanksgiving. Pay your vows to the Most High.

۱۵ 15 پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو راخلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

Call on me in the day of trouble. I will deliver you, and you will honor me.”

۱۶ 16 و اما به شریر خدا می‌گوید: «ترا چه‌کاراست که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟

But to the wicked God says, “What right do you have to declare my statutes, that you have taken my covenant on your lips,

۱۷ 17 چونکه تو از تادیب نفرت داشته‌ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته‌ای.

since you hate instruction, and throw my words behind you?

۱۸ 18 چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است.

When you saw a thief, you consented with him, and have participated with adulterers.

۱۹ 19 دهان خود را به شرارت گشوده‌ای و زبانت حیله را اختراع می‌کند.

“You give your mouth to evil. Your tongue frames deceit.

۲۰ 20 نشسته‌ای تا به ضد برادر خود سخن رانی ودرباره پسر مادر خویش غیبت‌گویی.

You sit and speak against your brother. You slander your own mother’s son.

۲۱ 21 این راکردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد.

You have done these things, and I kept silent. You thought that I was just like you. I will rebuke you, and accuse you in front of your eyes.

۲۲ 22 ‌ای فراموش کنندگان خدا، در این تفکر کنید! مباداشما را بدرم و رهاننده‌ای نباشد.

“Now consider this, you who forget God, lest I tear you into pieces, and there be no one to deliver.

۲۳ 23 هر‌که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می‌کند. و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.»

Whoever offers the sacrifice of thanksgiving glorifies me, and prepares his way so that I will show God’s salvation to him.”