مزامیر 50

۱ 1 مزمور آساف خدا، خدا یهوه تکلم می‌کند و زمین رااز مطلع آفتاب تا به مغربش می‌خواند.

A psalm of Asaph. The Mighty One, God, Yahweh, has spoken and called the earth from the rising of the sun to its setting.

۲ 2 از صهیون که کمال زیبایی است، خدا تجلی نموده است.

Out of Zion, the perfection of beauty, God has shone.

۳ 3 خدای ما می‌آید و سکوت نخواهد نمود. آتش پیش روی او می‌بلعد. وطوفان شدید گرداگرد وی خواهد بود.

Our God comes and does not stay silent; a fire devours before him, and it is very stormy around him.

۴ 4 آسمان را از بالا می‌خواند و زمین را، تا قوم خود راداوری کند:

He calls to the heavens above and to the earth so that he may judge his people:

۵ 5 «مقدسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته‌اند.»

“Gather my faithful ones together to me, those who have made a covenant with me by sacrifice.”

۶ 6 و آسمانها ازانصاف او خبر خواهند داد. زیرا خدا خود داوراست، سلاه.

The heavens will declare his righteousness, for God himself is judge. (Selah)

۷ 7 «ای قوم من بشنوتا سخن گویم. و‌ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تومن هستم.

“Hear, my people, and I will speak; I am God, your God.

۸ 8 درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائم در نظرمن است.

I will not reprove you for your sacrifices; your burnt offerings are always before me.

۹ 9 گوساله‌ای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو.

I will take no bull out of your house, or male goats out of your folds.

۱۰ 10 زیراکه جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می‌باشند.

For every beast of the forest is mine, and the cattle on a thousand hills.

۱۱ 11 همه پرندگان کوهها را می‌شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند.

I know all the birds of the mountains, and the wild beasts of the field are mine.

۱۲ 12 اگر گرسنه می‌بودم تورا خبر نمی دادم. زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است.

If I were hungry, I would not tell you; for the world is mine, and everything in it.

۱۳ 13 آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟

Will I eat the flesh of bulls or drink the blood of goats?

۱۴ 14 برای خدا قربانی تشکر رابگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفانما.

Offer to God the sacrifice of thanksgiving, and pay your vows to the Most High.

۱۵ 15 پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو راخلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

Call on me in the day of trouble; I will rescue you, and you will glorify me.”

۱۶ 16 و اما به شریر خدا می‌گوید: «ترا چه‌کاراست که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟

But to the wicked God says, “What have you to do with declaring my statutes, that you have taken my covenant in your mouth,

۱۷ 17 چونکه تو از تادیب نفرت داشته‌ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته‌ای.

since you hate instruction and throw my words away?

۱۸ 18 چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است.

When you see a thief, you agree with him; you participate with those who commit adultery.

۱۹ 19 دهان خود را به شرارت گشوده‌ای و زبانت حیله را اختراع می‌کند.

You give your mouth to evil, and your tongue expresses deceit.

۲۰ 20 نشسته‌ای تا به ضد برادر خود سخن رانی ودرباره پسر مادر خویش غیبت‌گویی.

You sit and speak against your brother; you slander your own mother's son.

۲۱ 21 این راکردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد.

You have done these things, but I have kept silent, so you thought that I was someone just like yourself. But I will reprove you and bring up, right before your eyes, all the things you have done.

۲۲ 22 ‌ای فراموش کنندگان خدا، در این تفکر کنید! مباداشما را بدرم و رهاننده‌ای نباشد.

Give this careful consideration, you who forget God, otherwise I will tear you to pieces, and there will be no one to come to help you!

۲۳ 23 هر‌که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می‌کند. و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.»

The one who offers a sacrifice of thanksgiving praises me, and to anyone who plans his path in the right way I will show God's salvation.”