< مزامیر 50 >

مزمور آساف خدا، خدا یهوه تکلم می‌کند و زمین رااز مطلع آفتاب تا به مغربش می‌خواند. ۱ 1
A PSALM OF ASAPH. The God of gods—YHWH—has spoken, And He calls to the earth From the rising of the sun to its going in.
از صهیون که کمال زیبایی است، خدا تجلی نموده است. ۲ 2
From Zion, the perfection of beauty, God shone.
خدای ما می‌آید و سکوت نخواهد نمود. آتش پیش روی او می‌بلعد. وطوفان شدید گرداگرد وی خواهد بود. ۳ 3
Our God comes, and is not silent, Fire devours before Him, And around Him it has been very tempestuous.
آسمان را از بالا می‌خواند و زمین را، تا قوم خود راداوری کند: ۴ 4
He calls to the heavens from above, And to the earth, to judge His people.
«مقدسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته‌اند.» ۵ 5
Gather My saints to Me, Making covenant with Me over a sacrifice.
و آسمانها ازانصاف او خبر خواهند داد. زیرا خدا خود داوراست، سلاه. ۶ 6
And the heavens declare His righteousness, For God Himself is judging. (Selah)
«ای قوم من بشنوتا سخن گویم. و‌ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تومن هستم. ۷ 7
Hear, O My people, and I speak, O Israel, and I testify against you, God—I [am] your God.
درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائم در نظرمن است. ۸ 8
I do not reprove you for your sacrifices, Indeed, your burnt-offerings [Are] continually before Me.
گوساله‌ای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو. ۹ 9
I do not take a bullock from your house, [Or] male goats from your folds.
زیراکه جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می‌باشند. ۱۰ 10
For every beast of the forest [is] Mine, The livestock on the hills of oxen.
همه پرندگان کوهها را می‌شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند. ۱۱ 11
I have known every bird of the mountains, And the wild beast of the field [is] with Me.
اگر گرسنه می‌بودم تورا خبر نمی دادم. زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است. ۱۲ 12
If I am hungry I do not tell [it] to you, For the world and its fullness [is] Mine.
آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟ ۱۳ 13
Do I eat the flesh of bulls, And drink the blood of male goats?
برای خدا قربانی تشکر رابگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفانما. ۱۴ 14
Sacrifice to God confession, And complete your vows to the Most High.
پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو راخلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.» ۱۵ 15
And call Me in a day of adversity, I deliver you, and you honor Me.
و اما به شریر خدا می‌گوید: «ترا چه‌کاراست که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟ ۱۶ 16
And to the wicked God has said: What to you—to recount My statutes? That you lift up My covenant on your mouth?
چونکه تو از تادیب نفرت داشته‌ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته‌ای. ۱۷ 17
Indeed, you have hated instruction, And cast My words behind you.
چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است. ۱۸ 18
If you have seen a thief, Then you are pleased with him, And your portion [is] with adulterers.
دهان خود را به شرارت گشوده‌ای و زبانت حیله را اختراع می‌کند. ۱۹ 19
You have sent forth your mouth with evil, And your tongue joins deceit together,
نشسته‌ای تا به ضد برادر خود سخن رانی ودرباره پسر مادر خویش غیبت‌گویی. ۲۰ 20
You sit, you speak against your brother, You give slander against a son of your mother.
این راکردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد. ۲۱ 21
These you did, and I kept silent, You have thought that I am like you, I reprove you, and set in array before your eyes.
‌ای فراموش کنندگان خدا، در این تفکر کنید! مباداشما را بدرم و رهاننده‌ای نباشد. ۲۲ 22
Now understand this, You who are forgetting God, Lest I tear, and there is no deliverer.
هر‌که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می‌کند. و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.» ۲۳ 23
He who is sacrificing praise honors Me, As for him who makes a way, I cause him to look on the salvation of God!

< مزامیر 50 >