مزامیر 49

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور بنی قورح ای تمامی قوم‌ها این را بشنوید! ای جمیع سکنه ربع مسکون این را گوش گیرید!

For the Chief Musician. A Psalm by the sons of Korah. Hear this, all you peoples. Listen, all you inhabitants of the world,

۲ 2 ‌ای عوام و خواص! ای دولتمندان وفقیران جمیع!

both low and high, rich and poor together.

۳ 3 زبانم به حکمت سخن می‌راند وتفکر دل من فطانت است.

My mouth will speak words of wisdom. My heart will utter understanding.

۴ 4 گوش خود را به مثلی فرا می‌گیرم. معمای خویش را بر بربط می‌گشایم.

I will incline my ear to a proverb. I will solve my riddle on the harp.

۵ 5 چرا در روزهای بلا ترسان باشم، چون گناه پاشنه هایم مرا احاطه می‌کند؛

Why should I fear in the days of evil, when iniquity at my heels surrounds me?

۶ 6 آنانی که بر دولت خود اعتماد دارند و بر کثرت توانگری خویش فخر می‌نمایند.

Those who trust in their wealth, and boast in the multitude of their riches—

۷ 7 هیچ‌کس هرگز برای برادر خودفدیه نخواهد داد و کفاره او را به خدا نخواهد بخشید.

none of them can by any means redeem his brother, nor give God a ransom for him.

۸ 8 زیرا فدیه جان ایشان گران بهاست و ابد بدان نمی توان رسید

For the redemption of their life is costly, no payment is ever enough,

۹ 9 تا زنده بماند تا ابدالاباد وفساد را نبیند.

that he should live on forever, that he should not see corruption.

۱۰ 10 زیرا می‌بیند که حکیمان می‌میرند. و جاهلان و ابلهان با هم هلاک می‌گردند و دولت خود را برای دیگران ترک می‌کنند.

For he sees that wise men die; likewise the fool and the senseless perish, and leave their wealth to others.

۱۱ 11 فکر دل ایشان این است که خانه های ایشان دائمی باشد و مسکنهای ایشان دوربه دور؛ و نامهای خود را بر زمینهای خود می‌نهند.

Their inward thought is that their houses will endure forever, and their dwelling places to all generations. They name their lands after themselves.

۱۲ 12 لیکن انسان در حرمت باقی نمی ماند، بلکه مثل بهایم است که هلاک می‌شود.

But man, despite his riches, doesn’t endure. He is like the animals that perish.

۱۳ 13 این طریقه ایشان، جهالت ایشان است و اعقاب ایشان سخن ایشان را می‌پسندند، سلاه.

This is the destiny of those who are foolish, and of those who approve their sayings. (Selah)

۱۴ 14 مثل گوسفندان درهاویه رانده می‌شوند و موت ایشان را شبانی می‌کند و صبحگاهان راستان بر ایشان حکومت خواهند کرد و جمال ایشان در هاویه پوسیده خواهد شد تا مسکنی برای آن نباشد. (Sheol h7585)

They are appointed as a flock for Sheol. Death shall be their shepherd. The upright shall have dominion over them in the morning. Their beauty shall decay in Sheol, far from their mansion. (Sheol h7585)

۱۵ 15 لیکن خدا جان مرا از دست هاویه نجات خواهد دادزیرا که مرا خواهد گرفت، سلاه. (Sheol h7585)

But God will redeem my soul from the power of Sheol, for he will receive me. (Selah) (Sheol h7585)

۱۶ 16 پس ترسان مباش، چون کسی دولتمندگردد و جلال خانه او افزوده شود!

Don’t be afraid when a man is made rich, when the glory of his house is increased;

۱۷ 17 زیرا چون بمیرد چیزی از آن نخواهد برد و جلالش در عقب او فرو نخواهد رفت.

for when he dies he will carry nothing away. His glory won’t descend after him.

۱۸ 18 زیرا در حیات خود، خویشتن را مبارک می‌خواند. و چون بر خوداحسان می‌کنی، مردم ترا می‌ستایند.

Though while he lived he blessed his soul— and men praise you when you do well for yourself—

۱۹ 19 لیکن به طبقه پدران خود خواهد پیوست که نور را تا به ابدنخواهند دید.

he shall go to the generation of his fathers. They shall never see the light.

۲۰ 20 انسانی که در حرمت است وفهم ندارد، مثل بهایم است که هلاک می‌شود.

A man who has riches without understanding, is like the animals that perish.