مزامیر 44

۱ 1 برای سالار مغنیان. قصیده بنی قورح ای خدا به گوشهای خود شنیده‌ایم وپدران ما، ما را خبر داده‌اند، از کاری که در روزهای ایشان و در ایام سلف کرده‌ای.

В конец, сынов Кореовых, в разум, псалом. Боже, ушима нашима услышахом, и отцы наши возвестиша нам дело, еже соделал еси во днех их, во днех древних.

۲ 2 تو به‌دست خود امت‌ها را بیرون کردی، اماایشان را غرس نمودی. قومها را تباه کردی، اما ایشان را منتشر ساختی.

Рука Твоя языки потреби, и насадил я еси: озлобил еси люди и изгнал еси я.

۳ 3 زیرا که به شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان ایشان را نجات نداد. بلکه دست راست تو وبازو و نور روی تو. زیرا از ایشان خرسندبودی.

Не бо мечем своим наследиша землю, и мышца их не спасе их, но десница Твоя и мышца Твоя и просвещение лица Твоего, яко благоволил еси в них.

۴ 4 ‌ای خدا تو پادشاه من هستی. پس برنجات یعقوب امر فرما.

Ты еси сам Царь мой и Бог мой, заповедаяй спасения Иаковля.

۵ 5 به مدد تو دشمنان خود راخواهیم افکند و به نام تو مخالفان خویش راپایمال خواهیم ساخت.

О Тебе враги нашя избодем роги, и о имени Твоем уничижим востающыя на ны.

۶ 6 زیرا بر کمان خودتوکل نخواهم داشت و شمشیرم مرا خلاصی نخواهد داد.

Не на лук бо мой уповаю, и мечь мой не спасет мене:

۷ 7 بلکه تو ما را از دشمنان ما خلاصی دادی و مبغضان ما را خجل ساختی.

спасл бо еси нас от стужающих нам, и ненавидящих нас посрамил еси.

۸ 8 تمامی روزبر خدا فخر خواهیم کرد و نام تو را تا به ابد تسبیح خواهیم خواند، سلاه.

О Бозе похвалимся весь день, и о имени Твоем исповемыся во век.

۹ 9 لیکن الان تو ما را دورانداخته و رسوا ساخته‌ای و با لشکرهای ما بیرون نمی آیی.

Ныне же отринул еси и посрамил еси нас, и не изыдеши, Боже, в силах наших.

۱۰ 10 و ما را از پیش دشمن روگردان ساخته‌ای و خصمان ما برای خویشتن تاراج می‌کنند.

Возвратил еси нас вспять при вразех наших, и ненавидящии нас расхищаху себе.

۱۱ 11 ما را مثل گوسفندان برای خوراک تسلیم کرده‌ای و ما را در میان امت‌ها پراکنده ساخته‌ای.

Дал еси нас яко овцы снеди, и во языцех разсеял ны еси.

۱۲ 12 قوم خود را بی‌بها فروختی و ازقیمت ایشان نفع نبردی.

Отдал еси люди Твоя без цены, и не бе множество в восклицаниих наших.

۱۳ 13 ما را نزد همسایگان ماعار گردانیدی. اهانت و سخریه نزد آنانی که گرداگرد مایند.

Положил еси нас поношение соседом нашым, подражнение и поругание сущым окрест нас.

۱۴ 14 ما را در میان امت هاضرب‌المثل ساخته‌ای. جنبانیدن سر در میان قوم‌ها.

Положил еси нас в притчу во языцех, покиванию главы в людех.

۱۵ 15 و رسوایی من همه روزه در نظر من است. و خجالت رویم مرا پوشانیده است،

Весь день срам мой предо мною есть, и студ лица моего покры мя,

۱۶ 16 ازآواز ملامت گو و فحاش، از روی دشمن و انتقام گیرنده.

от гласа поношающаго и оклеветающаго, от лица вражия и изгонящаго.

۱۷ 17 این همه بر ما واقع شد. اما تو را فراموش نکردیم و در عهد تو خیانت نورزیدیم.

Сия вся приидоша на ны, и не забыхом Тебе, и не неправдовахом в завете Твоем,

۱۸ 18 دل مابه عقب برنگردید و پایهای ما از طریق تو انحراف نورزید.

и не отступи вспять сердце наше: и уклонил еси стези нашя от пути Твоего,

۱۹ 19 هرچند ما را در مکان اژدرها کوبیدی و ما را به سایه موت پوشانیدی.

яко смирил еси нас на месте озлобления, и прикры ны сень смертная.

۲۰ 20 نام خدای خود را هرگز فراموش نکردیم و دست خود را به خدای غیر برنیفراشتیم.

Аще забыхом имя Бога нашего, и аще воздехом руки нашя к богу чуждему,

۲۱ 21 آیا خدا این راغوررسی نخواهد کرد؟ زیرا او خفایای قلب رامی داند.

не Бог ли взыщет сих? Той бо весть тайная сердца.

۲۲ 22 هر آینه به‌خاطر تو تمامی روز کشته می‌شویم و مثل گوسفندان ذبح شمرده می‌شویم.

Зане Тебе ради умерщвляемся весь день, вменихомся яко овцы заколения.

۲۳ 23 ‌ای خداوند بیدار شو چراخوابیده‌ای؟ برخیز و ما را تا به ابد دور مینداز.

Востани, вскую спиши, Господи? Воскресени, и не отрини до конца.

۲۴ 24 چرا روی خود را پوشانیدی و ذلت و تنگی مارا فراموش کردی؟

Вскую лице Твое отвращаеши? Забываеши нищету нашу и скорбь нашу?

۲۵ 25 زیرا که جان ما به خاک خم شده است و شکم ما به زمین چسبیده.

Яко смирися в персть душа наша, прильпе земли утроба наша.

۲۶ 26 به جهت اعانت ما برخیز و بخاطر رحمانیت خود ما رافدیه ده.

Воскресени, Господи, помози нам, и избави нас имене ради Твоего.