مزامیر 44

۱ 1 برای سالار مغنیان. قصیده بنی قورح ای خدا به گوشهای خود شنیده‌ایم وپدران ما، ما را خبر داده‌اند، از کاری که در روزهای ایشان و در ایام سلف کرده‌ای.

in finem filiis Core ad intellectum

۲ 2 تو به‌دست خود امت‌ها را بیرون کردی، اماایشان را غرس نمودی. قومها را تباه کردی، اما ایشان را منتشر ساختی.

Deus auribus nostris audivimus patres nostri adnuntiaverunt nobis opus quod operatus es in diebus eorum in diebus antiquis

۳ 3 زیرا که به شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان ایشان را نجات نداد. بلکه دست راست تو وبازو و نور روی تو. زیرا از ایشان خرسندبودی.

manus tua gentes disperdit et plantasti eos adflixisti populos et expulisti eos

۴ 4 ‌ای خدا تو پادشاه من هستی. پس برنجات یعقوب امر فرما.

nec enim in gladio suo possederunt terram et brachium eorum non salvavit eos sed dextera tua et brachium tuum et inluminatio faciei tuae quoniam conplacuisti in eis

۵ 5 به مدد تو دشمنان خود راخواهیم افکند و به نام تو مخالفان خویش راپایمال خواهیم ساخت.

tu es ipse rex meus et Deus meus qui mandas salutes Iacob

۶ 6 زیرا بر کمان خودتوکل نخواهم داشت و شمشیرم مرا خلاصی نخواهد داد.

in te inimicos nostros ventilabimus cornu et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis

۷ 7 بلکه تو ما را از دشمنان ما خلاصی دادی و مبغضان ما را خجل ساختی.

non enim in arcu meo sperabo et gladius meus non salvabit me

۸ 8 تمامی روزبر خدا فخر خواهیم کرد و نام تو را تا به ابد تسبیح خواهیم خواند، سلاه.

salvasti enim nos de adfligentibus nos et odientes nos confudisti

۹ 9 لیکن الان تو ما را دورانداخته و رسوا ساخته‌ای و با لشکرهای ما بیرون نمی آیی.

in Deo laudabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum diapsalma

۱۰ 10 و ما را از پیش دشمن روگردان ساخته‌ای و خصمان ما برای خویشتن تاراج می‌کنند.

nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris in virtutibus nostris

۱۱ 11 ما را مثل گوسفندان برای خوراک تسلیم کرده‌ای و ما را در میان امت‌ها پراکنده ساخته‌ای.

avertisti nos retrorsum post inimicos nostros et qui oderunt nos diripiebant sibi

۱۲ 12 قوم خود را بی‌بها فروختی و ازقیمت ایشان نفع نبردی.

dedisti nos tamquam oves escarum et in gentibus dispersisti nos

۱۳ 13 ما را نزد همسایگان ماعار گردانیدی. اهانت و سخریه نزد آنانی که گرداگرد مایند.

vendidisti populum tuum sine pretio et non fuit multitudo in commutationibus nostris

۱۴ 14 ما را در میان امت هاضرب‌المثل ساخته‌ای. جنبانیدن سر در میان قوم‌ها.

posuisti nos obprobrium vicinis nostris subsannationem et derisum his qui in circuitu nostro

۱۵ 15 و رسوایی من همه روزه در نظر من است. و خجالت رویم مرا پوشانیده است،

posuisti nos in similitudinem gentibus commotionem capitis in populis

۱۶ 16 ازآواز ملامت گو و فحاش، از روی دشمن و انتقام گیرنده.

tota die verecundia mea contra me est et confusio faciei meae cooperuit me

۱۷ 17 این همه بر ما واقع شد. اما تو را فراموش نکردیم و در عهد تو خیانت نورزیدیم.

a voce exprobrantis et obloquentis a facie inimici et persequentis

۱۸ 18 دل مابه عقب برنگردید و پایهای ما از طریق تو انحراف نورزید.

haec omnia venerunt super nos nec obliti sumus te et inique non egimus in testamento tuo

۱۹ 19 هرچند ما را در مکان اژدرها کوبیدی و ما را به سایه موت پوشانیدی.

et non recessit retrorsum cor nostrum et declinasti semitas nostras a via tua

۲۰ 20 نام خدای خود را هرگز فراموش نکردیم و دست خود را به خدای غیر برنیفراشتیم.

quoniam humiliasti nos in loco adflictionis et cooperuit nos umbra mortis

۲۱ 21 آیا خدا این راغوررسی نخواهد کرد؟ زیرا او خفایای قلب رامی داند.

si obliti sumus nomen Dei nostri et si expandimus manus nostras ad deum alienum

۲۲ 22 هر آینه به‌خاطر تو تمامی روز کشته می‌شویم و مثل گوسفندان ذبح شمرده می‌شویم.

nonne Deus requiret ista ipse enim novit abscondita cordis quoniam propter te mortificamur omni die aestimati sumus sicut oves occisionis

۲۳ 23 ‌ای خداوند بیدار شو چراخوابیده‌ای؟ برخیز و ما را تا به ابد دور مینداز.

exsurge quare dormis Domine exsurge et ne repellas in finem

۲۴ 24 چرا روی خود را پوشانیدی و ذلت و تنگی مارا فراموش کردی؟

quare faciem tuam avertis oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae

۲۵ 25 زیرا که جان ما به خاک خم شده است و شکم ما به زمین چسبیده.

quoniam humiliata est in pulvere anima nostra conglutinatus est in terra venter noster

۲۶ 26 به جهت اعانت ما برخیز و بخاطر رحمانیت خود ما رافدیه ده.

exsurge adiuva nos et redime nos propter nomen tuum