مزامیر 39

۱ 1 برای یدوتون سالار مغنیان. مزمور داود گفتم راههای خود را حفظ خواهم کردتا به زبانم خطا نورزم. دهان خود را به لجام نگاه خواهم داشت، مادامی که شریر پیش من است.

大卫的诗，交与伶长耶杜顿。 我曾说：我要谨慎我的言行， 免得我舌头犯罪； 恶人在我面前的时候， 我要用嚼环勒住我的口。

۲ 2 من گنگ بودم و خاموش و از نیکویی نیز سکوت کردم و درد من به حرکت آمد.

我默然无声，连好话也不出口； 我的愁苦就发动了，

۳ 3 دلم در اندرونم گرم شد. چون تفکر می‌کردم آتش افروخته گردید. پس به زبان خود سخن گفتم.

我的心在我里面发热。 我默想的时候，火就烧起， 我便用舌头说话。

۴ 4 ‌ای خداوند اجل مرا بر من معلوم ساز و مقدارایامم را که چیست تا بفهمم چه قدر فانی هستم.

耶和华啊，求你叫我晓得我身之终！ 我的寿数几何？ 叫我知道我的生命不长！

۵ 5 اینک روزهایم را مثل یک وجب ساخته‌ای وزندگانی‌ام در نظر تو هیچ است. یقین هر آدمی محض بطالت قرار داده شد، سلاه.

你使我的年日窄如手掌； 我一生的年数，在你面前如同无有。 各人最稳妥的时候，真是全然虚幻。 (细拉)

۶ 6 اینک انسان در خیال رفتار می‌کند و محض بطالت مضطرب می‌گردد. ذخیره می‌کند و نمی داند کیست که ازآن تمتع خواهد برد.

世人行动实系幻影。 他们忙乱，真是枉然； 积蓄财宝，不知将来有谁收取。

۷ 7 و الان‌ای خداوند برای چه منتظر باشم؟ امید من بر تو می‌باشد.

主啊，如今我等什么呢？ 我的指望在乎你！

۸ 8 مرا از همه گناهانم برهان و مرا نزد جاهلان عار مگردان.

求你救我脱离一切的过犯， 不要使我受愚顽人的羞辱。

۹ 9 من گنگ بودم وزبان خود را باز نکردم زیرا که تو این را کرده‌ای.

因我所遭遇的是出于你， 我就默然不语。

۱۰ 10 بلای خود را از من بردار زیرا که از ضرب دست تو من تلف می‌شوم.

求你把你的责罚从我身上免去； 因你手的责打，我便消灭。

۱۱ 11 چون انسان را به‌سبب گناهش به عتابها تادیب می‌کنی، نفایس اورا مثل بید می‌گذاری. یقین هر انسان محض بطالت است، سلاه.

你因人的罪恶惩罚他的时候， 叫他的笑容消灭，如衣被虫所咬。 世人真是虚幻！ (细拉)

۱۲ 12 ‌ای خداوند دعای مرابشنو و به فریادم گوش بده و از اشکهایم ساکت مباش، زیرا که من غریب هستم در نزد تو و نزیل هستم مثل جمیع پدران خود.

耶和华啊，求你听我的祷告， 留心听我的呼求！ 我流泪，求你不要静默无声！ 因为我在你面前是客旅， 是寄居的，像我列祖一般。

۱۳ 13 روی (خشم )خود را از من بگردان تا فرحناک شوم قبل از آنکه رحلت کنم و نایاب گردم.

求你宽容我， 使我在去而不返之先可以力量复原。