مزامیر 38
| مزمور داود برای تذکر ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما. | ۱ 1 |
Ein Psalm Davids. Zum Gedächtnis. Jehovah, strafe mich nicht in Deiner Entrüstung, und züchtige mich nicht in Deinem Grimm.
| زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است. | ۲ 2 |
Denn Deine Pfeile fahren auf mich nieder, und Deine Hand fährt nieder auf mich.
| در جسد من به‌سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به‌سبب خطای خودم سلامتی نی. | ۳ 3 |
Nichts Gesundes ist an meinem Fleisch ob Deinem Unwillen, und kein Frieden in meinen Gebeinen ob meiner Sünde.
| زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین ترشده. | ۴ 4 |
Denn meine Missetaten gehen über mein Haupt. Wie eine schwere Last sind sie zu schwer für mich.
| جراحات من متعفن و مقروح شده است، به‌سبب حماقت من. | ۵ 5 |
Es stinken eiternd meine Striemen ob meiner Narrheit.
| به خود می‌پیچم وبی نهایت منحنی شده‌ام. تمامی روز ماتم‌کنان تردد می‌کنم. | ۶ 6 |
Ich bin gekrümmt und gar sehr niedergebeugt, düster gehe ich einher den ganzen Tag.
| زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست. | ۷ 7 |
Denn meine Lenden sind voll Feuerbrands, und nichts Gesundes ist an meinem Fleisch.
| من بی‌حس و بی‌نهایت کوفته شده‌ام و از فغان دل خود نعره می‌زنم. | ۸ 8 |
Erstarrt bin ich, und sehr zerstoßen, ich brülle vor dem Grollen meines Herzens.
| ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تواست و ناله های من از تو مخفی نمی باشد. | ۹ 9 |
O Herr, vor Dir ist all mein Sehnen, und mein Seufzen ist Dir nicht verborgen.
| دل من می‌طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست. | ۱۰ 10 |
Mein Herz pocht, meine Kraft verläßt mich, und meiner Augen Licht, auch das ist nicht mehr bei mir.
| دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می‌ایستند و خویشان من دور ایستاده‌اند. | ۱۱ 11 |
Meine Lieben und Genossen stehen meiner Plage gegenüber und meine Nächsten stehen von ferne.
| آنانی که قصد جانم دارند دام می‌گسترند و بداندیشانم سخنان فتنه انگیز می‌گویند و تمام روزحیله را تفکر می‌کنند. | ۱۲ 12 |
Und die mir nach der Seele trachten, legen Fallstricke, und die mein Übel suchen, reden Unheil und sinnen auf Trug den ganzen Tag.
| و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند. | ۱۳ 13 |
Ich aber, wie ein Tauber, höre nicht, und wie ein Stummer, der seinen Mund nicht öffnet.
| و مثل کسی گردیده‌ام که نمی شنود و کسی‌که در زبانش حجتی نباشد. | ۱۴ 14 |
Und ich bin wie ein Mann, der nicht hört und keine Strafrede in seinem Munde hat.
| زیرا که‌ای خداوند انتظار تو را می‌کشم. تو‌ای یهوه خدایم جواب خواهی داد. | ۱۵ 15 |
Denn auf Dich, Jehovah, warte ich, Du wirst mir antworten, Herr, mein Gott.
| چونکه گفته‌ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند. | ۱۶ 16 |
Denn ich spreche: Laß sie nicht fröhlich sein über mich. Wenn mein Fuß wankt, machen sie sich groß wider mich.
| زیرا که برای افتادن نصب شده‌ام ودرد من همیشه پیش روی من است. | ۱۷ 17 |
Denn ich bin zum Sturze bereit, und mein Schmerz ist beständig vor mir.
| زیرا گناه خود را اخبار می‌نمایم و از خطای خود غمگین هستم. | ۱۸ 18 |
Denn ich sage an meine Missetat, und härme mich ob meiner Sünde.
| اما دشمنانم زنده و زورآوراند و آنانی که بی‌سبب بر من بغض می‌نمایند بسیاراند. | ۱۹ 19 |
Und meine Feinde sind am Leben, sie sind mächtig, und viel sind derer, die mich fälschlich hassen,
| وآنانی که به عوض نیکی به من بدی می‌رسانند. برمن عداوت می‌ورزند زیرا نیکویی را پیروی می‌کنم. | ۲۰ 20 |
Und welche Böses mir um Gutes vergelten, die sich wider mich setzen, weil ich dem Guten nachsetze.
| ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش. | ۲۱ 21 |
Verlasse mich nicht, Jehovah, mein Gott. Sei nicht fern von mir.
| و برای اعانت من تعجیل فرما‌ای خداوندی که نجات من هستی. | ۲۲ 22 |
Stehe mir schleunig bei, Herr, mein Heil!
