مزامیر 38
| مزمور داود برای تذکر ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما. | ۱ 1 |
Ein Psalm von David zum Gedächtnis. Jehova, strafe mich nicht in deinem Zorn, noch züchtige mich in deinem Grimm!
| زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است. | ۲ 2 |
Denn deine Pfeile sind in mich eingedrungen, und deine Hand hat sich auf mich herabgesenkt.
| در جسد من به‌سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به‌سبب خطای خودم سلامتی نی. | ۳ 3 |
Nichts Heiles ist an meinem Fleische wegen deines Zürnens, kein Frieden in meinen Gebeinen wegen meiner Sünde.
| زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین ترشده. | ۴ 4 |
Denn meine Ungerechtigkeiten sind über mein Haupt gegangen, wie eine schwere Last sind sie zu schwer für mich.
| جراحات من متعفن و مقروح شده است، به‌سبب حماقت من. | ۵ 5 |
Es stinken, es eitern meine Wunden wegen meiner Torheit.
| به خود می‌پیچم وبی نهایت منحنی شده‌ام. تمامی روز ماتم‌کنان تردد می‌کنم. | ۶ 6 |
Ich bin gekrümmt, über die Maßen gebeugt; den ganzen Tag gehe ich trauernd einher.
| زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست. | ۷ 7 |
Denn voll Brand sind meine Lenden, und nichts Heiles ist an meinem Fleische.
| من بی‌حس و بی‌نهایت کوفته شده‌ام و از فغان دل خود نعره می‌زنم. | ۸ 8 |
Ich bin ermattet und über die Maßen zerschlagen, ich heule vor Gestöhn meines Herzens.
| ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تواست و ناله های من از تو مخفی نمی باشد. | ۹ 9 |
Herr, vor dir ist all mein Begehr, und mein Seufzen ist nicht vor dir verborgen.
| دل من می‌طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست. | ۱۰ 10 |
Mein Herz pocht, verlassen hat mich meine Kraft; und das Licht meiner Augen, auch das ist nicht bei mir.
| دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می‌ایستند و خویشان من دور ایستاده‌اند. | ۱۱ 11 |
Meine Lieben und meine Genossen stehen fernab von meiner Plage, und meine Verwandten stehen von ferne.
| آنانی که قصد جانم دارند دام می‌گسترند و بداندیشانم سخنان فتنه انگیز می‌گویند و تمام روزحیله را تفکر می‌کنند. | ۱۲ 12 |
Und die nach meinem Leben trachten, legen mir Schlingen; und die mein Unglück suchen, reden von Schadentun und sinnen auf Trug den ganzen Tag.
| و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند. | ۱۳ 13 |
Ich aber, wie ein Tauber, höre nicht, und bin wie ein Stummer, der seinen Mund nicht auftut.
| و مثل کسی گردیده‌ام که نمی شنود و کسی‌که در زبانش حجتی نباشد. | ۱۴ 14 |
Und ich bin wie ein Mann, der nicht hört, und in dessen Munde keine Gegenreden sind.
| زیرا که‌ای خداوند انتظار تو را می‌کشم. تو‌ای یهوه خدایم جواب خواهی داد. | ۱۵ 15 |
Denn auf dich, Jehova, harre ich; du, du wirst antworten, Herr, mein Gott.
| چونکه گفته‌ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند. | ۱۶ 16 |
Denn ich sprach: Daß sie sich nicht über mich freuen! Beim Wanken meines Fußes tun sie groß wider mich.
| زیرا که برای افتادن نصب شده‌ام ودرد من همیشه پیش روی من است. | ۱۷ 17 |
Denn ich bin nahe daran zu hinken, und mein Schmerz ist beständig vor mir.
| زیرا گناه خود را اخبار می‌نمایم و از خطای خود غمگین هستم. | ۱۸ 18 |
Denn ich tue kund meine Ungerechtigkeit; ich bin bekümmert wegen meiner Sünde.
| اما دشمنانم زنده و زورآوراند و آنانی که بی‌سبب بر من بغض می‌نمایند بسیاراند. | ۱۹ 19 |
Meine Feinde aber leben, sind stark, und viele sind derer, die ohne Grund mich hassen;
| وآنانی که به عوض نیکی به من بدی می‌رسانند. برمن عداوت می‌ورزند زیرا نیکویی را پیروی می‌کنم. | ۲۰ 20 |
und Böses für Gutes vergeltend, feinden sie mich an, weil ich dem Guten nachjage.
| ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش. | ۲۱ 21 |
Verlaß mich nicht, Jehova; mein Gott, sei nicht fern von mir!
| و برای اعانت من تعجیل فرما‌ای خداوندی که نجات من هستی. | ۲۲ 22 |
Eile zu meiner Hilfe, Herr, meine Rettung!
