مزامیر 38

۱ 1 مزمور داود برای تذکر ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما.

Ein Psalm Davids. Zum Bekennen (der Sünde).

۲ 2 زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است.

Jahwe, strafe mich nicht in deinem Zorn / Und züchtige mich nicht in deinem Grimm!

۳ 3 در جسد من به‌سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به‌سبب خطای خودم سلامتی نی.

Denn deine Pfeile haben mich getroffen, / Und deine Hand liegt schwer auf mir.

۴ 4 زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین ترشده.

Nichts Gesundes ist an meinem Leib ob deines Grolls, / Nichts Heiles in meinem Gebein ob meiner Sünde.

۵ 5 جراحات من متعفن و مقروح شده است، به‌سبب حماقت من.

Denn meine Schuld geht über mein Haupt, / Wie schwere Last ist sie mir zu schwer.

۶ 6 به خود می‌پیچم وبی نهایت منحنی شده‌ام. تمامی روز ماتم‌کنان تردد می‌کنم.

Es stinken, es eitern meine Wunden / Um meiner Torheit willen.

۷ 7 زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست.

Ich bin gekrümmt, bin sehr gebeugt, / Den ganzen Tag geh ich traurig einher.

۸ 8 من بی‌حس و بی‌نهایت کوفته شده‌ام و از فغان دل خود نعره می‌زنم.

Denn meine Lenden sind voll Brand, / Nichts Heiles ist an meinem Leib.

۹ 9 ‌ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تواست و ناله های من از تو مخفی نمی باشد.

Ohnmächtig bin ich, ganz zerschlagen, / Ich schrei vor dem Schmerz, der in mir tobt.

۱۰ 10 دل من می‌طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست.

O Herr, du kennst all mein Verlangen, / Mein Seufzen ist dir nicht verborgen.

۱۱ 11 دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می‌ایستند و خویشان من دور ایستاده‌اند.

Mein Herz pocht laut, meine Kraft ist weg, / Und das Licht meiner Augen, auch das ist dahin!

۱۲ 12 آنانی که قصد جانم دارند دام می‌گسترند و بداندیشانم سخنان فتنه انگیز می‌گویند و تمام روزحیله را تفکر می‌کنند.

Meine Lieben und Freunde stehn fern meiner Pein, / Weit weg treten meine Verwandten.

۱۳ 13 و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند.

Es legen Schlingen, die mir nach dem Leben trachten; / Die mein Unglück wünschen, beschließen Verderben / Und haben allzeit Tücke im Sinn.

۱۴ 14 و مثل کسی گردیده‌ام که نمی شنود و کسی‌که در زبانش حجتی نباشد.

Ich aber höre es nicht, als wäre ich taub, / Ich bin wie ein Stummer, der seinen Mund nicht öffnet.

۱۵ 15 زیرا که‌ای خداوند انتظار تو را می‌کشم. تو‌ای یهوه خدایم جواب خواهی داد.

Ich bin wie ein Mann, der nicht hören kann, / In dessen Mund keine Widerrede.

۱۶ 16 چونکه گفته‌ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند.

Denn auf dich, o Jahwe, harr ich, / Du wirst mich erhören, o Herr, mein Gott.

۱۷ 17 زیرا که برای افتادن نصب شده‌ام ودرد من همیشه پیش روی من است.

Denn ich spreche: "Laß sie mein sich nicht freun, / Wenn mein Fuß wankt, nicht wider mich großtun."

۱۸ 18 زیرا گناه خود را اخبار می‌نمایم و از خطای خود غمگین هستم.

Ich bin ja nahe dem Fallen, / Und mein Kummer verläßt mich nie.

۱۹ 19 اما دشمنانم زنده و زورآوراند و آنانی که بی‌سبب بر من بغض می‌نمایند بسیاراند.

Denn meine Missetat mache ich kund, / Ich härme mich ob meiner Sünde.

۲۰ 20 وآنانی که به عوض نیکی به من بدی می‌رسانند. برمن عداوت می‌ورزند زیرا نیکویی را پیروی می‌کنم.

Meine Feinde aber strotzen von Lebenskraft, / Und zahlreich sind, die mich grundlos hassen.

۲۱ 21 ‌ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش.

Sie vergelten mir Gutes mit Bösem, / Sie feinden mich an, weil ich Gutes erstrebe.

۲۲ 22 و برای اعانت من تعجیل فرما‌ای خداوندی که نجات من هستی.

Verlaß mich nicht, o Jahwe! / Mein Gott, sei nicht ferne von mir! Eile, mir beizustehn, / Herr, meine Hilfe!