مزامیر 38

۱ 1 مزمور داود برای تذکر ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما.

A Psalm of David, in commemoration of the Sabbath. O Lord, do not rebuke me in your fury, nor chastise me in your wrath.

۲ 2 زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است.

For your arrows have been driven into me, and your hand has been confirmed over me.

۳ 3 در جسد من به‌سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به‌سبب خطای خودم سلامتی نی.

There is no health in my flesh before the face of your wrath. There is no peace for my bones before the face of my sins.

۴ 4 زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین ترشده.

For my iniquities have walked over my head, and they have been like a heavy burden weighing upon me.

۵ 5 جراحات من متعفن و مقروح شده است، به‌سبب حماقت من.

My sores have putrefied and been corrupted before the face of my foolishness.

۶ 6 به خود می‌پیچم وبی نهایت منحنی شده‌ام. تمامی روز ماتم‌کنان تردد می‌کنم.

I have become miserable, and I have been bent down, even to the end. I have walked with contrition all day long.

۷ 7 زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست.

For my loins have been filled with illusions, and there is no health in my flesh.

۸ 8 من بی‌حس و بی‌نهایت کوفته شده‌ام و از فغان دل خود نعره می‌زنم.

I have been afflicted and greatly humbled. I bellowed from the groaning of my heart.

۹ 9 ‌ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تواست و ناله های من از تو مخفی نمی باشد.

O Lord, all my desire is before you, and my groaning before you has not been hidden.

۱۰ 10 دل من می‌طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست.

My heart has been disturbed. My strength has abandoned me, and the light of my eyes has abandoned me, and it is not with me.

۱۱ 11 دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می‌ایستند و خویشان من دور ایستاده‌اند.

My friends and my neighbors have drawn near and stood against me. And those who were next to me stood far apart. And those who sought my soul used violence.

۱۲ 12 آنانی که قصد جانم دارند دام می‌گسترند و بداندیشانم سخنان فتنه انگیز می‌گویند و تمام روزحیله را تفکر می‌کنند.

And those who sought evil accusations against me were speaking emptiness. And they practiced deceitfulness all day long.

۱۳ 13 و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند.

But, like someone deaf, I did not hear. And I was like someone mute, not opening his mouth.

۱۴ 14 و مثل کسی گردیده‌ام که نمی شنود و کسی‌که در زبانش حجتی نباشد.

And I became like a man who does not hear, and who has no reproofs in his mouth.

۱۵ 15 زیرا که‌ای خداوند انتظار تو را می‌کشم. تو‌ای یهوه خدایم جواب خواهی داد.

For in you, Lord, I have hoped. You will listen to me, O Lord my God.

۱۶ 16 چونکه گفته‌ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند.

For I said, “Lest at any time, my enemies might rejoice over me,” and, “While my feet are being shaken, they have spoken great things against me.”

۱۷ 17 زیرا که برای افتادن نصب شده‌ام ودرد من همیشه پیش روی من است.

For I have been prepared for scourges, and my sorrow is ever before me.

۱۸ 18 زیرا گناه خود را اخبار می‌نمایم و از خطای خود غمگین هستم.

For I will announce my iniquity, and I will think about my sin.

۱۹ 19 اما دشمنانم زنده و زورآوراند و آنانی که بی‌سبب بر من بغض می‌نمایند بسیاراند.

But my enemies live, and they have been stronger than me. And those who have wrongfully hated me have been multiplied.

۲۰ 20 وآنانی که به عوض نیکی به من بدی می‌رسانند. برمن عداوت می‌ورزند زیرا نیکویی را پیروی می‌کنم.

Those who render evil for good have dragged me down, because I followed goodness.

۲۱ 21 ‌ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش.

Do not forsake me, O Lord my God. Do not depart from me.

۲۲ 22 و برای اعانت من تعجیل فرما‌ای خداوندی که نجات من هستی.

Be attentive to my help, O Lord, the God of my salvation.