مزامیر 36

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داود بنده خداوند معصیت شریر در اندرون دل من می گوید که ترس خدا در مد نظر اونیست.

For the leader. Of the servant of the Lord, of David. Sin whispers within the heart of the wicked, who have no dread of God before their eyes.

۲ 2 زیرا خویشتن را در نظر خود تملق می‌گوید تا گناهش ظاهر نشود و مکروه نگردد.

It flatters them in their eyes that their sin will not be found out.

۳ 3 سخنان زبانش شرارت و حیله است. ازدانشمندی و نیکوکاری دست برداشته است.

First, their speech becomes wicked and false, they give up acting wisely and well.

۴ 4 شرارت را بر بستر خود تفکر می‌کند. خود را به راه ناپسند قائم کرده، از بدی نفرت ندارد.

Then they plot deliberate wrong, take their stand on the wicked way, without the least shrinking from evil.

۵ 5 ‌ای خداوند رحمت تو در آسمانها است وامانت تو تا افلاک.

Your love, O Lord, touches the heavens, your faithfulness reaches the clouds.

۶ 6 عدالت تو مثل کوههای خداست و احکام تو لجه عظیم. ای خداوندانسان و بهایم را نجات می‌دهی.

Your justice is like the great mountains, your judgments are like the broad sea. Lord, you save people and animals.

۷ 7 ‌ای خدارحمت تو چه ارجمند است. بنی آدم زیر سایه بالهای تو پناه می‌برند.

How precious your love, O God! All may seek shelter in the shadow of your wings.

۸ 8 از چربی خانه تو شاداب می‌شوند. از نهر خوشیهای خود ایشان را می نوشانی.

They feast on the fat of your house, they drink of your brook of delights.

۹ 9 زیرا که نزد تو چشمه حیات‌است ودر نور تو نور را خواهیم دید.

For with you is the fountain of life, in the light that is yours we see light.

۱۰ 10 رحمت خود رابرای عارفان خود مستدام فرما و عدالت خود رابرای راست دلان.

O continue your grace to the faithful, your love to the upright in heart.

۱۱ 11 پای تکبر بر من نیاید و دست شریران مرا گریزان نسازد.

Let no arrogant foot tread upon me, no wicked hand drive me to exile.

۱۲ 12 در آنجا بدکرداران افتاده‌اند. ایشان انداخته شده‌اند و نمی توانندبرخاست.

There the workers of wrong lie prostrate, thrust down to rise up no more.