مزامیر 35
| مزمور داود ای خداوند با خصمان من مخاصمه نما و جنگ کن با آنانی که با من جنگ می‌کنند. | ۱ 1 |
Суди, Господи, обидящыя мя, побори борющыя мя.
| سپر و مجن را بگیر و به اعانت من برخیز. | ۲ 2 |
Приими оружие и щит и востани в помощь мою:
| و نیزه را راست کن و راه را پیش روی جفاکنندگانم ببند و به‌جان من بگو من نجات توهستم. | ۳ 3 |
изсуни мечь и заключи сопротив гонящих мя: рцы души моей: спасение твое есмь Аз.
| خجل و رسوا شوند آنانی که قصد جان من دارند و آنانی که بداندیش منند، برگردانیده وخجل شوند. | ۴ 4 |
Да постыдятся и посрамятся ищущии душу мою, да возвратятся вспять и постыдятся мыслящии ми злая.
| مثل کاه پیش روی باد باشند وفرشته خداوند ایشان را براند. | ۵ 5 |
Да будут яко прах пред лицем ветра, и Ангел Господень оскорбляя их:
| راه ایشان تاریکی و لغزنده باد. و فرشته خداوند ایشان را تعاقب کند. | ۶ 6 |
да будет путь их тма и ползок, и Ангел Господень погоняяй их:
| زیرا دام خود را برای من بی‌سبب درحفره‌ای پنهان کردند که آن را برای جان من بی‌جهت کنده بودند. | ۷ 7 |
яко туне скрыша ми пагубу сети своея, всуе поносиша души моей.
| هلاکت ناگهانی بدو برسد و دامی که پنهان کرد خودش را بگیرد و در آن به هلاکت گرفتار گردد. | ۸ 8 |
Да приидет ему сеть, юже не весть, и ловитва, юже скры, да обымет и, и в сеть да впадет в ню.
| و اما جان من در خداوندوجد خواهد کرد و در نجات او شادی خواهدنمود. | ۹ 9 |
Душа же моя возрадуется о Господе, возвеселится о спасении Его.
| همه استخوانهایم می‌گویند «ای خداوندکیست مانند تو که مسکین را از شخص قوی تر ازاو می‌رهاند و مسکین وفقیر را از تاراج کننده وی.» | ۱۰ 10 |
Вся кости моя рекут: Господи, Господи, кто подобен Тебе? Избавляяй нища из руки крепльших его, и нища, и убога от расхищающих его.
| شاهدان کینه ور برخاسته‌اند. چیزهایی را که نمی دانستم از من می‌پرسند. | ۱۱ 11 |
Воставше на мя свидетеле неправеднии, яже не ведях, вопрошаху мя.
| به عوض نیکویی بدی به من می‌کنند. جان مرا بیکس گردانیده‌اند. | ۱۲ 12 |
Воздаша ми лукавая воз благая, и безчадие души моей.
| و اما من چون ایشان بیمار می‌بودند پلاس می‌پوشیدم. جان خود را به روزه می‌رنجانیدم ودعایم به سینه‌ام برمی گشت. | ۱۳ 13 |
Аз же, внегда они стужаху ми, облачахся во вретище и смирях постом душу мою, и молитва моя в недро мое возвратится.
| مثل آنکه اودوست و برادرم می‌بود، سرگردان می‌رفتم. چون کسی‌که برای مادرش ماتم گیرد، از حزن خم می‌شدم. | ۱۴ 14 |
Яко ближнему, яко брату нашему, тако угождах: яко плачя и сетуя, тако смиряхся.
| ولی چون افتادم شادی‌کنان جمع شدند. آن فرومایگان بر من جمع شدند. و کسانی که نشناخته بودم مرا دریدند و ساکت نشدند. | ۱۵ 15 |
И на мя возвеселишася и собрашася: собрашася на мя раны, и не познах: разделишася, и не умилишася.
| مثل فاجرانی که برای نان مسخرگی می‌کنند. دندانهای خود را بر من می‌افشردند. | ۱۶ 16 |
Искусиша мя, подражниша мя подражнением, поскрежеташа на мя зубы своими.
| ای خداوند تا به کی نظر خواهی کرد! جانم را ازخرابیهای ایشان برهان و یگانه مرا از شیربچگان. | ۱۷ 17 |
Господи, когда узриши? Устрой душу мою от злодейства их, от лев единородную мою.
| و تو را در جماعت بزرگ حمد خواهم گفت. ترا در میان قوم عظیم تسبیح خواهم خواند. | ۱۸ 18 |
Исповемся Тебе в церкви мнозе, в людех тяжцех восхвалю Тя.
| تاآنانی که بی‌سبب دشمن منند، بر من فخر نکنند. وآنانی که بر من بی‌سبب بغض می‌نمایند، چشمک نزنند. | ۱۹ 19 |
Да не возрадуются о мне враждующии ми неправедно, ненавидящии мя туне и помизающии очима:
| زیرا برای سلامتی سخن نمی گویند و برآنانی که در زمین آرامند سخنان حیله آمیز را تفکرمی کنند. | ۲۰ 20 |
яко мне убо мирная глаголаху, и на гнев лести помышляху.
| و دهان خود را بر من باز کرده، می‌گویند هه هه چشم ما دیده است. | ۲۱ 21 |
Разшириша на мя уста своя, реша: благоже, благоже, видеша очи наши.
| ای خداوند تو آن را دیده‌ای پس سکوت مفرما. ای خداوند از من دور مباش. | ۲۲ 22 |
Видел еси, Господи, да не премолчиши: Господи, не отступи от мене.
| خویشتن را برانگیز وبرای داد من بیدار شو، ای خدای من و خداوند من برای دعوی من. | ۲۳ 23 |
Востани, Господи, и вонми суду моему, Боже мой и Господи мой, на прю мою.
| ای یهوه خدایم مرا موافق عدل خود داد بده، مبادا بر من شادی نمایند. | ۲۴ 24 |
Суди ми, Господи, по правде Твоей, Господи Боже мой, и да не возрадуются о мне.
| تادر دل خود نگویند اینک مراد ما. تا نگویند او رابلعیده‌ایم. | ۲۵ 25 |
Да не рекут в сердцах своих: благоже, благоже души нашей: ниже да рекут: пожрохом его.
| و آنانی که در بدی من شادند، با هم خجل و شرمنده شوند. و آنانی که بر من تکبرمی کنند، به خجلت و رسوایی ملبس شوند. | ۲۶ 26 |
Да постыдятся и посрамятся вкупе радующиися злом моим: да облекутся в студ и срам велеречующии на мя.
| آنانی که خواهان حق منند ترنم و شادی نمایند. و دائم گویند خداوند بزرگ است که به سلامتی بنده خود رغبت دارد. | ۲۷ 27 |
Да возрадуются и возвеселятся хотящии правды моея: и да рекут выну, да возвеличится Господь, хотящии мира рабу Его.
| و زبانم عدالت تو را بیان خواهد کرد و تسبیح تو را تمامی روز. | ۲۸ 28 |
И язык мой поучится правде Твоей, весь день хвале Твоей.
