مزامیر 3
| مزمور داود وقتی که از پسر خود ابشالوم فرار کرد ای خداوند دشمنانم چه بسیار شده‌اند. بسیاری به ضد من برمی خیزند. | ۱ 1 |
| بسیاری برای جان من می‌گویند: «به جهت او در خداخلاصی نیست.» سلاه. | ۲ 2 |
| لیکن تو‌ای خداوند گرداگرد من سپر هستی، جلال من و فرازنده سر من. | ۳ 3 |
| به آواز خود نزدخداوند می‌خوانم و مرا از کوه مقدس خوداجابت می‌نماید. سلاه. | ۴ 4 |
| و اما من خسبیده، به خواب رفتم و بیدارشدم زیرا خداوند مرا تقویت می‌دهد. | ۵ 5 |
| ازکرورهای مخلوق نخواهم ترسید که گرداگرد من صف بسته‌اند. | ۶ 6 |
| ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرابرهان! زیرا بر رخسار همه دشمنانم زدی؛ دندانهای شریران را شکستی. | ۷ 7 |
| نجات از آن خداوند است و برکت تو بر قوم تو می‌باشد. سلاه. | ۸ 8 |
