مزامیر 3
| مزمور داود وقتی که از پسر خود ابشالوم فرار کرد ای خداوند دشمنانم چه بسیار شده‌اند. بسیاری به ضد من برمی خیزند. | ۱ 1 |
Господе! Како је много непријатеља мојих! Многи устају на ме.
| بسیاری برای جان من می‌گویند: «به جهت او در خداخلاصی نیست.» سلاه. | ۲ 2 |
Многи говоре за душу моју: Нема му помоћи од Бога.
| لیکن تو‌ای خداوند گرداگرد من سپر هستی، جلال من و فرازنده سر من. | ۳ 3 |
Али Ти си, Господе, штит који ме заклања, слава моја; Ти подижеш главу моју.
| به آواز خود نزدخداوند می‌خوانم و مرا از کوه مقدس خوداجابت می‌نماید. سلاه. | ۴ 4 |
Гласом својим вичем ка Господу, и чује ме са свете горе своје.
| و اما من خسبیده، به خواب رفتم و بیدارشدم زیرا خداوند مرا تقویت می‌دهد. | ۵ 5 |
Ја лежем, спавам и устајем, јер ме Господ чува.
| ازکرورهای مخلوق نخواهم ترسید که گرداگرد من صف بسته‌اند. | ۶ 6 |
Не бојим се много хиљада народа што са свих страна наваљује на ме.
| ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرابرهان! زیرا بر رخسار همه دشمنانم زدی؛ دندانهای شریران را شکستی. | ۷ 7 |
Устани, Господе! Помози ми, Боже мој! Јер Ти удараш по образу све непријатеље моје; разбијаш зубе безбожницима.
| نجات از آن خداوند است و برکت تو بر قوم تو می‌باشد. سلاه. | ۸ 8 |
Од Господа је спасење; нека буде на народу Твом благослов Твој!
