مزامیر 3
| مزمور داود وقتی که از پسر خود ابشالوم فرار کرد ای خداوند دشمنانم چه بسیار شده‌اند. بسیاری به ضد من برمی خیزند. | ۱ 1 |
Gospode! kako je mnogo neprijatelja mojih! Mnogi ustaju na me.
| بسیاری برای جان من می‌گویند: «به جهت او در خداخلاصی نیست.» سلاه. | ۲ 2 |
Mnogi govore za dušu moju: nema mu pomoæi od Boga.
| لیکن تو‌ای خداوند گرداگرد من سپر هستی، جلال من و فرازنده سر من. | ۳ 3 |
Ali ti si, Gospode, štit koji me zaklanja, slava moja; ti podižeš glavu moju.
| به آواز خود نزدخداوند می‌خوانم و مرا از کوه مقدس خوداجابت می‌نماید. سلاه. | ۴ 4 |
Glasom svojim vièem ka Gospodu, i èuje me sa svete gore svoje.
| و اما من خسبیده، به خواب رفتم و بیدارشدم زیرا خداوند مرا تقویت می‌دهد. | ۵ 5 |
Ja liježem, spavam i ustajem, jer me Gospod èuva.
| ازکرورهای مخلوق نخواهم ترسید که گرداگرد من صف بسته‌اند. | ۶ 6 |
Ne bojim se mnogo tisuæa naroda što sa svijeh strana navaljuje na me.
| ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرابرهان! زیرا بر رخسار همه دشمنانم زدی؛ دندانهای شریران را شکستی. | ۷ 7 |
Ustani, Gospode! pomozi mi, Bože moj! jer ti udaraš po obrazu sve neprijatelje moje; razbijaš zube bezbožnicima.
| نجات از آن خداوند است و برکت تو بر قوم تو می‌باشد. سلاه. | ۸ 8 |
Od Gospoda je spasenje; neka bude na narodu tvom blagoslov tvoj!
