< مزامیر 26 >

مزمور داود ای خداوند مرا داد بده زیرا که من درکمال خود رفتار نموده‌ام و بر خداوندتوکل داشته‌ام، پس نخواهم لغزید. ۱ 1
(Af David.) Skaf mig ret, o HERRE, thi jeg vandrer i Uskyld, stoler på HERREN uden at vakle.
‌ای خداوندمرا امتحان کن و مرا بیازما. باطن و قلب مرا مصفی گردان. ۲ 2
Ransag mig, HERRE, og prøv mig, gransk mine Nyrer og mit Hjerte;
زیرا که رحمت تو در مد نظر من است ودر راستی تو رفتار نموده‌ام ۳ 3
thi din Miskundhed står mig for Øje, jeg vandrer i din Sandhed.
با مردان باطل ننشسته‌ام و با منافقین داخل نخواهم شد. ۴ 4
Jeg tager ej Sæde blandt Løgnere, blandt falske kommer jeg ikke.
ازجماعت بدکاران نفرت می‌دارم و با طالحین نخواهم نشست. ۵ 5
Jeg hader de ondes Forsamling, hos gudløse sidder jeg ej.
دستهای خود را در صفامی شویم. مذبح تو را‌ای خداوند طواف خواهم نمود. ۶ 6
Jeg tvætter mine Hænder i Renhed, at jeg kan vandre omkring dit Alter, HERRE,
تا آواز حمد تو را بشنوانم و عجایب تو رااخبار نمایم. ۷ 7
for at istemme Takkesang, fortælle om alle dine Undere.
‌ای خداوند محل خانه تو را دوست می‌دارم و مقام سکونت جلال تو را. ۸ 8
HERRE, jeg elsker dit Hus, det Sted, hvor din Herlighed bor.
جانم را با گناهکاران جمع مکن و نه حیات مرا با مردمان خون ریز. ۹ 9
Bortriv ikke min Sjæl med Syndere, mit Liv med blodstænkte Mænd,
که در دستهای ایشان آزار است و دست راست ایشان پر از رشوه است. ۱۰ 10
i hvis Hænder er Skændselsdåd, hvis højre er fuld af Bestikkelse.
و اما من درکمال خود سالک می‌باشم. مرا خلاصی ده و برمن رحم فرما. ۱۱ 11
Jeg har jo vandret i Uskyld, forløs mig og vær mig nådig!
پایم در جای هموار ایستاده است. خداوند را در جماعت‌ها متبارک خواهم خواند. ۱۲ 12
Min Fod står på den jævne Grund, i Forsamlinger vil jeg love HERREN.

< مزامیر 26 >