مزامیر 25

۱ 1 مزمور داود ای خداوند بسوی تو جان خود رابرمی افرازم. ای خدای من بر تو توکل می‌دارم.

(Af David.) HERRE, jeg løfter min sjæl til dig

۲ 2 پس مگذار که خجل بشوم و دشمنانم بر من فخر نمایند.

min Gud jeg stoler på dig, lad mig ikke beskæmmes, lad ej mine Fjender fryde sig over mig.

۳ 3 بلی هر‌که انتظار تو می‌کشدخجل نخواهد شد. آنانی که بی‌سبب خیانت می‌کنند خجل خواهند گردید.

Nej, ingen som bier på dig, skal beskæmmes; beskæmmes skal de, som er troløse uden Grund.

۴ 4 ‌ای خداوندطریق های خود را به من بیاموز و راههای خویش را به من تعلیم ده.

Lad mig kende dine Veje, HERRE lær mig dine Stier.

۵ 5 مرا به راستی خود سالک گردان و مرا تعلیم ده زیرا تو خدای نجات من هستی. تمامی روز منتظر تو بوده‌ام.

Led mig på din Sandheds Vej og lær mig, thi du er min Frelses Gud; jeg bier bestandig på dig.

۶ 6 ‌ای خداونداحسانات و رحمت های خود را بیاد آور چونکه آنها از ازل بوده است.

HERRE, kom din Barmhjertighed i Hu og din Nåde, den er jo fra Evighed af.

۷ 7 خطایای جوانی وعصیانم را بیاد میاور. ای خداوند به رحمت خودو به‌خاطر نیکویی خویش مرا یاد کن.

Mine Ungdomssynder og Overtrædelser komme du ikke i Hu, men efter din Miskundhed kom mig i Hu, for din Godheds Skyld, o HERRE!

۸ 8 خداوندنیکو و عادل است. پس به گناه کاران طریق راخواهد آموخت.

God og oprigtig er HERREN, derfor viser han Syndere Vejen.

۹ 9 مسکینان را به انصاف رهبری خواهد کرد و به مسکینان طریق خود را تعلیم خواهد داد.

Han vejleder ydmyge i det, som er ret, og lærer de ydmyge sin Vej.

۱۰ 10 همه راههای خداوند رحمت وحق است برای آنانی که عهد و شهادات او را نگاه می‌دارند.

Alle HERRENs Stier er Miskundhed og Trofasthed for dem, der holder hans Pagt og hans Vidnesbyrd.

۱۱ 11 ‌ای خداوند به‌خاطر اسم خود، گناه مرابیامرز زیرا که بزرگ است.

For dit Navns Skyld, HERRE, tilgive du min Brøde, thi den er stor.

۱۲ 12 کیست آن آدمی که از خداوند می‌ترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت.

Om nogen frygter HERREN, ham viser han den Vej, han skal vælge;

۱۳ 13 جان او در نیکویی شب را بسر خواهد برد. و ذریت او وارث زمین خواهند شد.

selv skal han leve i Lykke og hans Sæd få Landet i Eje.

۱۴ 14 سر خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد.

Fortroligt Samfund har HERREN med dem, der frygter ham, og han kundgør dem sin Pagt.

۱۵ 15 چشمان من دائم بسوی خداوند است زیرا که او پایهای مرااز دام بیرون می‌آورد.

Mit Øje er stadig vendt imod HERREN, thi han frier mine Fødder af Snaren.

۱۶ 16 بر من ملتفت شده، رحمت بفرما زیرا که منفرد و مسکین هستم.

Vend dig til mig og vær mig nådig, thi jeg er ene og arm.

۱۷ 17 تنگیهای دل من زیاد شده است. مرا ازمشقت های من بیرون آور.

Let mit Hjertes Trængsler og før mig ud af min Nød.

۱۸ 18 بر مسکنت و رنج من نظر افکن و جمیع خطایایم را بیامرز.

Se hen til min Nød og min Kvide og tilgiv alle mine Synder.

۱۹ 19 بردشمنانم نظر کن زیرا که بسیارند و به کینه تلخ به من کینه می‌ورزند.

Se hen til mine Fjender, thi de er mange og hader mig med Had uden Grund.

۲۰ 20 جانم را حفظ کن و مرارهایی ده تا خجل نشوم زیرا بر تو توکل دارم.

Vogt min Sjæl og frels mig, jeg lider på dig, lad mig ikke beskæmmes.

۲۱ 21 کمال و راستی حافظ من باشند زیرا که منتظرتو هستم.

Lad Uskyld og Retsind vogte mig, thi jeg bier på dig, HERRE.

۲۲ 22 ‌ای خدا اسرائیل را خلاصی ده، ازجمیع مشقتهای وی.

Forløs, o Gud, Israel af alle dets Trængsler!