< مزامیر 22 >

برای سالار مغنیان بر غزاله صبح. مزمور داود ای خدای من، ای خدای من، چرا مراترک کرده‌ای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟ ۱ 1
В конец, о заступлении утреннем, псалом Давиду. Боже, Боже мой, вонми ми, вскую оставил мя еси? Далече от спасения моего словеса грехопадений моих.
‌ای خدای من در روز می خوانم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز و مراخاموشی نیست. ۲ 2
Боже мой, воззову во дни, и не услышиши, и в нощи, и не в безумие мне.
و اما تو قدوس هستی، ای که بر تسبیحات اسرائیل نشسته‌ای. ۳ 3
Ты же во Святем живеши, хвало Израилева.
پدران ما بر توتوکل داشتند. بر تو توکل داشتند و ایشان راخلاصی دادی. ۴ 4
На Тя уповаша отцы наши: уповаша, и избавил еси я:
نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند، پس خجل نشدند. ۵ 5
к Тебе воззваша, и спасошася: на Тя уповаша, и не постыдешася.
و اما من کرم هستم و انسان نی. عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شده قوم. ۶ 6
Аз же есмь червь, а не человек, поношение человеков и уничижение людий.
هرکه مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند وسرهای خود را می‌جنبانند (و می‌گویند): ۷ 7
Вси видящии мя поругашамися, глаголаша устнами, покиваша главою:
«برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت می‌دارد.» ۸ 8
упова на Господа, да избавит его, да спасет его, яко хощет его.
زیرا که تومرا از شکم بیرون آوردی؛ وقتی که بر آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی. ۹ 9
Яко Ты еси исторгий мя из чрева, упование мое от сосцу матере моея.
از رحم برتو انداخته شدم. از شکم مادرم خدای من توهستی. ۱۰ 10
К Тебе привержен есмь от ложесн, от чрева матере моея Бог мой еси Ты.
از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند. ۱۱ 11
Да не отступиши от мене, яко скорбь близ, яко несть помогаяй ми.
گاوان نربسیار دور مرا گرفته‌اند. زورمندان باشان مرااحاطه کرده‌اند. ۱۲ 12
Обыдоша мя телцы мнози, юнцы тучнии одержаша мя:
دهان خود را بر من باز کردند، مثل شیر درنده غران. ۱۳ 13
отверзоша на мя уста своя, яко лев восхищаяй и рыкаяй.
مثل آب ریخته شده‌ام. وهمه استخوانهایم از هم گسیخته. دلم مثل موم گردیده، در میان احشایم گداخته شده است. ۱۴ 14
Яко вода излияхся, и разсыпашася вся кости моя: бысть сердце мое яко воск таяй посреде чрева моего.
قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک موت نهاده‌ای. ۱۵ 15
Изсше яко скудель крепость моя, и язык мой прильпе гортани моему, и в персть смерти свел мя еси.
زیراسگان دور مرا گرفته‌اند. جماعت اشرار مرا احاطه کرده، دستها و پایهای مرا سفته‌اند. ۱۶ 16
Яко обыдоша мя пси мнози, сонм лукавых одержаша мя: ископаша руце мои и нозе мои.
همه استخوانهای خود را می‌شمارم. ایشان به من چشم دوخته، می‌نگرند. ۱۷ 17
Изчетоша вся кости моя: тии же смотриша и презреша мя.
رخت مرا در میان خود تقسیم کردند. و بر لباس من قرعه انداختند. ۱۸ 18
Разделиша ризы моя себе, и о одежди моей меташа жребий.
اما تو‌ای خداوند دور مباش. ای قوت من برای نصرت من شتاب کن. ۱۹ 19
Ты же, Господи, не удали помощь твою от мене: на заступление мое вонми.
جان مرا از شمشیرخلاص کن. و یگانه مرا از دست سگان. ۲۰ 20
Избави от оружия душу мою, и из руки песии единородную мою.
مرا ازدهان شیر خلاصی ده. ای که از میان شاخهای گاووحشی مرا اجابت کرده‌ای. ۲۱ 21
Спаси мя от уст львовых, и от рог единорожь смирение мое.
نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد. در میان جماعت تو راتسبیح خواهم خواند. ۲۲ 22
Повем имя Твое братии моей, посреде церкве воспою Тя.
‌ای ترسندگان خداوند او را حمد گویید. تمام ذریت یعقوب او را تمجید نمایید. و جمیع ذریت اسرائیل از وی بترسید. ۲۳ 23
Боящиися Господа, восхвалите Его, все семя Иаковле, прославите Его, да убоится же от Него все семя Израилево:
زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود رااز او نپوشانیده است. و چون نزد وی فریاد برآورداو را اجابت فرمود. ۲۴ 24
яко не уничижи, ниже негодова молитвы нищаго, ниже отврати лице Свое от мене, и егда воззвах к Нему, услыша мя.
تسبیح من در جماعت بزرگ از تو است. نذرهای خود را به حضورترسندگانت ادا خواهم نمود. ۲۵ 25
От Тебе похвала моя, в церкви велицей исповемся Тебе: молитвы моя воздам пред боящимися Его.
حلیمان غذاخورده، سیر خواهند شد. و طالبان خداوند او راتسبیح خواهند خواند. و دلهای شما زیست خواهد کرد تا ابدالاباد. ۲۶ 26
Ядят убозии, и насытятся, и восхвалят Господа взыскающии Его: жива будут сердца их в век века.
جمیع کرانه های زمین متذکر شده، بسوی خداوند بازگشت خواهندنمود. و همه قبایل امت‌ها به حضور تو سجده خواهند کرد. ۲۷ 27
Помянутся и обратятся ко Господу вси концы земли, и поклонятся пред Ним вся отечествия язык:
زیرا سلطنت از آن خداونداست. و او بر امت‌ها مسلط است. ۲۸ 28
яко Господне есть царствие, и Той обладает языки.
همه متمولان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. وبه حضور وی هر‌که به خاک فرو می‌رود رکوع خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهدساخت. ۲۹ 29
Ядоша и поклонишася вси тучнии земли: пред Ним припадут вси низходящии в землю: и душа моя тому живет.
ذریتی او را عبادت خواهند کرد ودرباره خداوند طبقه بعد را اخبار خواهند نمود. ۳۰ 30
И семя мое поработает Ему: возвестит Господеви род грядущий:
ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبرخواهند داد، قومی را که متولد خواهند شد که اواین کار کرده است. ۳۱ 31
и возвестят правду Его людем рождшымся, яже сотвори Господь.

< مزامیر 22 >