مزامیر 22
| برای سالار مغنیان بر غزاله صبح. مزمور داود ای خدای من، ای خدای من، چرا مراترک کرده‌ای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟ | ۱ 1 |
For the leader; set to “Deer of the Dawn”. A psalm of David. My God, my God, why have you left me, my rescue so far from the words of my roaring?
| ای خدای من در روز می خوانم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز و مراخاموشی نیست. | ۲ 2 |
I cry in the day, you do not answer, I cry in the night but find no rest.
| و اما تو قدوس هستی، ای که بر تسبیحات اسرائیل نشسته‌ای. | ۳ 3 |
You are the Holy One, throned on the praises of Israel.
| پدران ما بر توتوکل داشتند. بر تو توکل داشتند و ایشان راخلاصی دادی. | ۴ 4 |
In you our ancestors trusted, they trusted and you delivered them.
| نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند، پس خجل نشدند. | ۵ 5 |
They cried to you, and found safety, in you did they trust and were not put to shame.
| و اما من کرم هستم و انسان نی. عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شده قوم. | ۶ 6 |
But I am a worm, not a person; insulted by others, despised by the people.
| هرکه مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند وسرهای خود را می‌جنبانند (و می‌گویند): | ۷ 7 |
All who see me mock me, with mouths wide open and wagging heads:
| «برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت می‌دارد.» | ۸ 8 |
‘He relies on the Lord; let him save him. Let him rescue the one he holds dear!’
| زیرا که تومرا از شکم بیرون آوردی؛ وقتی که بر آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی. | ۹ 9 |
But you drew me from the womb, laid me safely on my mother’s breasts.
| از رحم برتو انداخته شدم. از شکم مادرم خدای من توهستی. | ۱۰ 10 |
On your care was I cast from my very birth, you are my God from my mother’s womb.
| از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند. | ۱۱ 11 |
Be not far from me, for trouble is nigh, and there is none to help.
| گاوان نربسیار دور مرا گرفته‌اند. زورمندان باشان مرااحاطه کرده‌اند. | ۱۲ 12 |
I am circled by many bulls, beset by the mighty of Bashan,
| دهان خود را بر من باز کردند، مثل شیر درنده غران. | ۱۳ 13 |
who face me with gaping jaws, like ravening roaring lions.
| مثل آب ریخته شده‌ام. وهمه استخوانهایم از هم گسیخته. دلم مثل موم گردیده، در میان احشایم گداخته شده است. | ۱۴ 14 |
Poured out am I like water, and all my bones are loosened. My heart is become like wax, melted within me.
| قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک موت نهاده‌ای. | ۱۵ 15 |
My palate is dry as a sherd, my tongue sticks to my jaws; in the dust of death you lay me.
| زیراسگان دور مرا گرفته‌اند. جماعت اشرار مرا احاطه کرده، دستها و پایهای مرا سفته‌اند. | ۱۶ 16 |
For dogs are round about me, a band of knaves encircles me, gnawing my hands and my feet.
| همه استخوانهای خود را می‌شمارم. ایشان به من چشم دوخته، می‌نگرند. | ۱۷ 17 |
I can count my bones, every one. As for them, they feast their eyes on me.
| رخت مرا در میان خود تقسیم کردند. و بر لباس من قرعه انداختند. | ۱۸ 18 |
They divide my garments among them, and over my raiment cast lots.
| اما تو‌ای خداوند دور مباش. ای قوت من برای نصرت من شتاب کن. | ۱۹ 19 |
But you, O Lord, be not far, O my strength, hasten to help me.
| جان مرا از شمشیرخلاص کن. و یگانه مرا از دست سگان. | ۲۰ 20 |
Deliver my life from the sword my life from the power of the dogs.
| مرا ازدهان شیر خلاصی ده. ای که از میان شاخهای گاووحشی مرا اجابت کرده‌ای. | ۲۱ 21 |
Save me from the jaws of the lion, from the horns of the wild oxen help me.
| نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد. در میان جماعت تو راتسبیح خواهم خواند. | ۲۲ 22 |
I will tell of your fame to my kindred, and in the assembly will praise you.
| ای ترسندگان خداوند او را حمد گویید. تمام ذریت یعقوب او را تمجید نمایید. و جمیع ذریت اسرائیل از وی بترسید. | ۲۳ 23 |
Praise the Lord, you who fear him. All Jacob’s seed, give him glory. All Israel’s seed, stand in awe of him.
| زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود رااز او نپوشانیده است. و چون نزد وی فریاد برآورداو را اجابت فرمود. | ۲۴ 24 |
For he has not despised nor abhorred the sorrow of the sorrowful. He hid not his face from me, but he listened to my cry for help.
| تسبیح من در جماعت بزرگ از تو است. نذرهای خود را به حضورترسندگانت ادا خواهم نمود. | ۲۵ 25 |
Of you is my praise in the great congregation; my vows I will pay before those who fear him.
| حلیمان غذاخورده، سیر خواهند شد. و طالبان خداوند او راتسبیح خواهند خواند. و دلهای شما زیست خواهد کرد تا ابدالاباد. | ۲۶ 26 |
The afflicted will eat to their heart’s desire, and those who seek after the Lord will praise him. Lift up your hearts forever.
| جمیع کرانه های زمین متذکر شده، بسوی خداوند بازگشت خواهندنمود. و همه قبایل امت‌ها به حضور تو سجده خواهند کرد. | ۲۷ 27 |
All will call it to mind, to the ends of the earth, and turn to the Lord; and all tribes of the nations will bow down before you.
| زیرا سلطنت از آن خداونداست. و او بر امت‌ها مسلط است. | ۲۸ 28 |
For the kingdom belongs to the Lord: he is the Lord of the nations.
| همه متمولان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. وبه حضور وی هرکه به خاک فرو می‌رود رکوع خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهدساخت. | ۲۹ 29 |
To him will bow down all who sleep in the earth, and before him bend all who go down to the dust, and those who could not preserve their lives.
| ذریتی او را عبادت خواهند کرد ودرباره خداوند طبقه بعد را اخبار خواهند نمود. | ۳۰ 30 |
My descendants will tell of the Lord to the next generation;
| ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبرخواهند داد، قومی را که متولد خواهند شد که اواین کار کرده است. | ۳۱ 31 |
they will declare his righteousness to people yet to be born: He has done it.
