< مزامیر 2 >

چرا امت‌ها شورش نموده‌اند و طوائف در باطل تفکر می‌کنند؟ ۱ 1
Чого то племе́на бунтують, а наро́ди задумують ма́рне?
پادشاهان زمین برمی خیزند و سروران با هم مشورت نموده‌اند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛ ۲ 2
Зе́мні царі повстають, і князі нара́джуються ра́зом на Господа та на Його Помаза́нця:
که بندهای ایشان را بگسلیم و زنجیرهای ایشان را از خودبیندازیم. ۳ 3
„Позриваймо ми їхні кайда́ни, і поскидаймо із себе їхні пу́та!
او که بر آسمانها نشسته است می خندد. خداوند بر ایشان استهزا می‌کند. ۴ 4
Але Той, Хто на небеса́х пробува́є — посміється, Владика їх висміє!
آنگاه در خشم خود بدیشان تکلم خواهد کرد وبه غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت. ۵ 5
Він тоді в Своїм гніві промовить до них, і настра́шить їх Він у Своїм пересе́рді:
«و من پادشاه خود را نصب کرده‌ام، بر کوه مقدس خود صهیون.» ۶ 6
„Я ж помазав Свого Царя на Сіон, святу го́ру Свою.
فرمان را اعلام می‌کنم: خداوند به من گفته است: «تو پسر من هستی امروزتو را تولید کردم. ۷ 7
Я хочу звістити постанову: Промовив до Мене Господь: Ти Мій Син, Я сьогодні Тебе породив.
از من درخواست کن و امت هارا به میراث تو خواهم داد. و اقصای زمین را ملک تو خواهم گردانید. ۸ 8
Жадай Ти від Мене, — і дам Я наро́ди Тобі, як спадщину Твою, володі́ння ж Твоє — аж по кі́нці землі!
ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست؛ مثل کوزه کوزه‌گر آنها را خردخواهی نمود.» ۹ 9
Ти їх повбиваєш залізним жезло́м, потовчеш їх, як по́суд ганча́рський“.
و الان‌ای پادشاهان تعقل نمایید! ای داوران جهان متنبه گردید! ۱۰ 10
А тепер — помудрійте, царі, навчіться ви, су́дді землі:
خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید! ۱۱ 11
Служіть Господе́ві зо стра́хом, і радійте з тремті́нням!
پسر راببوسید مبادا غضبناک شود، و از طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته می‌شود. خوشابحال همه آنانی که بر او توکل دارند. ۱۲ 12
Шануйте Сина, щоб Він не розгнівався, і щоб вам не загинути в дорозі, бо гнів Його незаба́ром запа́литься. Блаженні усі, хто на Нього наді́ється!

< مزامیر 2 >