مزامیر 2

۱ 1 چرا امت‌ها شورش نموده‌اند و طوائف در باطل تفکر می‌کنند؟

Warum stürmen die Völkerschaften und sinnen Leeres die Völker?

۲ 2 پادشاهان زمین برمی خیزند و سروران با هم مشورت نموده‌اند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛

Die Könige der Erde stehen auf, und die Beherrscher ratschlagen miteinander wider Jehovah und wider Seinen Gesalbten:

۳ 3 که بندهای ایشان را بگسلیم و زنجیرهای ایشان را از خودبیندازیم.

Laßt uns abreißen ihre Bande und von uns werfen ihre Seile!

۴ 4 او که بر آسمانها نشسته است می خندد. خداوند بر ایشان استهزا می‌کند.

Der in den Himmeln wohnt, lacht; der Herr verlacht sie.

۵ 5 آنگاه در خشم خود بدیشان تکلم خواهد کرد وبه غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت.

Dann redet Er mit ihnen in Seinem Zorn, und macht sie bestürzt in Seinem Entbrennen.

۶ 6 «و من پادشاه خود را نصب کرده‌ام، بر کوه مقدس خود صهیون.»

Ich aber habe Meinen König gesalbt auf Zijon, dem Berge Meiner Heiligkeit,

۷ 7 فرمان را اعلام می‌کنم: خداوند به من گفته است: «تو پسر من هستی امروزتو را تولید کردم.

Erzählen will Ich von der Satzung: Jehovah sprach zu Mir, Mein Sohn bist Du, Ich habe heute Dich gezeugt.

۸ 8 از من درخواست کن و امت هارا به میراث تو خواهم داد. و اقصای زمین را ملک تو خواهم گردانید.

Bitte von Mir, so will zum Erbe Ich dir die Völkerschaften, zum Eigentum der Erde Enden geben.

۹ 9 ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست؛ مثل کوزه کوزه‌گر آنها را خردخواهی نمود.»

Du sollst sie zerbrechen mit eisernem Zepter, wie des Töpfers Gefäße sie zerschmei-ßen.

۱۰ 10 و الان‌ای پادشاهان تعقل نمایید! ای داوران جهان متنبه گردید!

Und nun, werdet klug, ihr Könige, laßt euch züchtigen, ihr Richter der Erde.

۱۱ 11 خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید!

Dient Jehovah mit Furcht, und frohlockt Ihm mit Beben.

۱۲ 12 پسر راببوسید مبادا غضبناک شود، و از طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته می‌شود. خوشابحال همه آنانی که بر او توکل دارند.

Küsset den Sohn, daß Er nicht zürne und ihr umkommet auf dem Weg! denn über ein Kleines so entbrennt Sein Zorn. Selig sind alle, die auf Ihn sich verlassen.