مزامیر 2

۱ 1 چرا امت‌ها شورش نموده‌اند و طوائف در باطل تفکر می‌کنند؟

Why this turmoil of nations, this futile plotting of peoples,

۲ 2 پادشاهان زمین برمی خیزند و سروران با هم مشورت نموده‌اند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛

with kings of the earth conspiring, and rulers consulting together, against the Lord and against his anointed,

۳ 3 که بندهای ایشان را بگسلیم و زنجیرهای ایشان را از خودبیندازیم.

to snap their bonds and fling their cords away?

۴ 4 او که بر آسمانها نشسته است می خندد. خداوند بر ایشان استهزا می‌کند.

He whose throne is in heaven laughs, the Lord mocks them.

۵ 5 آنگاه در خشم خود بدیشان تکلم خواهد کرد وبه غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت.

Then he speaks to them in his wrath, and in his hot anger confounds them.

۶ 6 «و من پادشاه خود را نصب کرده‌ام، بر کوه مقدس خود صهیون.»

‘This my king is installed by me, on Zion my holy mountain.’

۷ 7 فرمان را اعلام می‌کنم: خداوند به من گفته است: «تو پسر من هستی امروزتو را تولید کردم.

I will tell of the Lord’s decree. He said to me: ‘You are my son, this day I became your father.

۸ 8 از من درخواست کن و امت هارا به میراث تو خواهم داد. و اقصای زمین را ملک تو خواهم گردانید.

Only ask, and I make you the heir of the nations, and lord of the world to its utmost bounds.

۹ 9 ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست؛ مثل کوزه کوزه‌گر آنها را خردخواهی نمود.»

You will break them with sceptre of iron, shatter them like pottery.’

۱۰ 10 و الان‌ای پادشاهان تعقل نمایید! ای داوران جهان متنبه گردید!

So now, you kings, be wise: be warned, you rulers of earth.

۱۱ 11 خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید!

Serve the Lord in awe, kiss his feet with trembling,

۱۲ 12 پسر راببوسید مبادا غضبناک شود، و از طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته می‌شود. خوشابحال همه آنانی که بر او توکل دارند.

lest, angry, he hurl you to ruin; for soon will his fury blaze. Happy all who take refuge in him.