مزامیر 19

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داود آسمان جلال خدا را بیان می‌کند وفلک از عمل دستهایش خبر می‌دهد.

Ein Psalm Davids, vorzusingen. Die Himmel erzählen die Ehre Gottes, und die Feste verkündiget seiner Hände Werk.

۲ 2 روز سخن می‌راند تا روز و شب معرفت را اعلان می‌کند تا شب.

Ein Tag sagt's dem andern, und eine Nacht tut's kund der andern.

۳ 3 سخن نیست و کلامی نی و آوازآنها شنیده نمی شود.

Es ist keine Sprache noch Rede, da man nicht ihre Stimme höre.

۴ 4 قانون آنها در تمام جهان بیرون رفت و بیان آنها تا اقصای ربع مسکون.

Ihre Schnur gehet aus in alle Lande und ihre Rede an der Welt Ende; er hat der Sonne eine Hütte in denselben gemacht.

۵ 5 خیمه‌ای برای آفتاب در آنها قرار داد؛ و او مثل داماد از حجله خود بیرون می‌آید و مثل پهلوان ازدویدن در میدان شادی می‌کند.

Und dieselbe gehet heraus, wie ein Bräutigam aus seiner Kammer, und freuet sich wie ein Held, zu laufen den Weg.

۶ 6 خروجش ازکرانه آسمان است و مدارش تا به کرانه دیگر؛ وهیچ‌چیز از حرارتش مستور نیست.

Sie gehet auf an einem Ende des Himmels und läuft um bis wieder an dasselbe Ende; und bleibt nichts vor ihrer Hitze verborgen.

۷ 7 شریعت خداوند کامل است و جان رابرمی گرداند؛ شهادات خداوند امین است و جاهل را حکیم می‌گرداند.

Das Gesetz des HERRN ist ohne Wandel und erquicket die Seele. Das Zeugnis des HERRN ist gewiß und macht die Albernen weise.

۸ 8 فرایض خداوند راست است و دل را شاد می‌سازد. امر خداوند پاک است و چشم را روشن می‌کند.

Die Befehle des HERRN sind richtig und erfreuen das Herz. Die Gebote des HERRN sind lauter und erleuchten die Augen.

۹ 9 ترس خداوند طاهراست و ثابت تا ابدالاباد. احکام خداوند حق وتمام عدل است.

Die Furcht des HERRN ist rein und bleibt ewiglich. Die Rechte des HERRN sind wahrhaftig, allesamt gerecht.

۱۰ 10 از طلا مرغوب تر و از زرخالص بسیار. از شهد شیرینتر و از قطرات شانه عسل.

Sie sind köstlicher denn Gold und viel feines Gold; sie sind süßer denn Honig und Honigseim.

۱۱ 11 بنده تو نیز از آنها متنبه می‌شود، و درحفظ آنها ثواب عظیمی است.

Auch wird dein Knecht durch sie erinnert; und wer sie hält, der hat großen Lohn.

۱۲ 12 کیست که سهوهای خود را بداند؟ مرا ازخطایای مخفی‌ام طاهر ساز.

Wer kann merken, wie oft er fehlet? Verzeihe mir die verborgenen Fehle!

۱۳ 13 بنده ات را نیز ازاعمال متکبرانه باز دار تا بر من مسلط نشود؛ آنگاه بی‌عیب و از گناه عظیم مبرا خواهم بود.

Bewahre auch deinen Knecht vor den Stolzen, daß sie nicht über mich herrschen; so werde ich ohne Wandel sein und unschuldig bleiben großer Missetat.

۱۴ 14 سخنان زبانم و تفکر دلم منظور نظر تو باشد، ای خداوند که صخره من و نجات‌دهنده من هستی!