مزامیر 17

۱ 1 صلات داود ای خداوند، عدالت را بشنو و به فریادمن توجه فرما! و دعای مرا که از لب بی‌ریا می‌آید، گوش بگیر!

Молитва Давида. Услышь, Господи, правду, внемли воплю моему, прими мольбу из уст нелживых.

۲ 2 داد من از حضور توصادر شود؛ چشمان تو راستی را ببیند.

От Твоего лица суд мне да изыдет; да воззрят очи Твои на правоту.

۳ 3 دل مراآزموده‌ای، شبانگاه از آن تفقد کرده‌ای. مرا قال گذاشته‌ای و هیچ نیافته‌ای، زیرا عزیمت کردم که زبانم تجاوز نکند.

Ты испытал сердце мое, посетил меня ночью, искусил меня и ничего не нашел; от мыслей моих не отступают уста мои.

۴ 4 و اما کارهای آدمیان به کلام لبهای تو؛ خود را از راههای ظالم نگاه داشتم.

В делах человеческих, по слову уст Твоих, я охранял себя от путей притеснителя.

۵ 5 قدمهایم به آثار تو قائم است، پس پایهایم نخواهد لغزید.

Утверди шаги мои на путях Твоих, да не колеблются стопы мои.

۶ 6 ‌ای خدا تو را خوانده‌ام زیرا که مرا اجابت خواهی نمود. گوش خود را به من فراگیر و سخن مرا بشنو.

К Тебе взываю я, ибо Ты услышишь меня, Боже; приклони ухо Твое ко мне, услышь слова мои.

۷ 7 رحمت های خود را امتیاز ده، ای که متوکلان خویش را به‌دست راست خود ازمخالفان ایشان می‌رهانی.

Яви дивную милость Твою, Спаситель уповающих на Тебя от противящихся деснице Твоей.

۸ 8 مرا مثل مردمک چشم نگاه دار؛ مرا زیر سایه بال خود پنهان کن،

Храни меня, как зеницу ока; в тени крыл Твоих укрой меня

۹ 9 از روی شریرانی که مرا خراب می‌سازند، ازدشمنان جانم که مرا احاطه می‌کنند.

от лица нечестивых, нападающих на меня, - от врагов души моей, окружающих меня:

۱۰ 10 دل فربه خود را بسته‌اند. به زبان خویش سخنان تکبرآمیزمی گویند.

они заключились в туке своем, надменно говорят устами своими.

۱۱ 11 الان قدمهای ما را احاطه کرده‌اند، وچشمان خود را دوخته‌اند تا ما را به زمین بیندازند.

На всяком шагу нашем ныне окружают нас; они устремили глаза свои, чтобы низложить меня на землю;

۱۲ 12 مثل او مثل شیری است که در دریدن حریص باشد، و مثل شیر ژیان که در بیشه خود درکمین است.

они подобны льву, жаждущему добычи, подобны скимну, сидящему в местах скрытных.

۱۳ 13 ‌ای خداوند برخیز و پیش روی وی درآمده، او را بینداز و جانم را از شریر به شمشیر خود برهان،

Восстань, Господи, предупреди их, низложи их. Избавь душу мою от нечестивого мечом Твоим,

۱۴ 14 از آدمیان، ای خداوند، به‌دست خویش، از اهل جهان که نصیب ایشان در زندگانی است. که شکم ایشان را به ذخایرخود پرساخته‌ای و از اولاد سیر شده، زیادی مال خود را برای اطفال خویش ترک می‌کنند.

от людей - рукою Твоею, Господи, от людей мира, которых удел в этой жизни, которых чрево Ты наполняешь из сокровищниц Твоих; сыновья их сыты и оставят остаток детям своим.

۱۵ 15 و اما من روی تو را در عدالت خواهم دید و چون بیدار شوم از صورت تو سیر خواهم شد.

А я в правде буду взирать на лице Твое; пробудившись, буду насыщаться образом Твоим.