مزامیر 17

۱ 1 صلات داود ای خداوند، عدالت را بشنو و به فریادمن توجه فرما! و دعای مرا که از لب بی‌ریا می‌آید، گوش بگیر!

Accogli, Signore, la causa del giusto, sii attento al mio grido. Porgi l'orecchio alla mia preghiera: sulle mie labbra non c'è inganno. Preghiera. Di Davide.

۲ 2 داد من از حضور توصادر شود؛ چشمان تو راستی را ببیند.

Venga da te la mia sentenza, i tuoi occhi vedano la giustizia.

۳ 3 دل مراآزموده‌ای، شبانگاه از آن تفقد کرده‌ای. مرا قال گذاشته‌ای و هیچ نیافته‌ای، زیرا عزیمت کردم که زبانم تجاوز نکند.

Saggia il mio cuore, scrutalo di notte, provami al fuoco, non troverai malizia. La mia bocca non si è resa colpevole,

۴ 4 و اما کارهای آدمیان به کلام لبهای تو؛ خود را از راههای ظالم نگاه داشتم.

secondo l'agire degli uomini; seguendo la parola delle tue labbra, ho evitato i sentieri del violento.

۵ 5 قدمهایم به آثار تو قائم است، پس پایهایم نخواهد لغزید.

Sulle tue vie tieni saldi i miei passi e i miei piedi non vacilleranno.

۶ 6 ‌ای خدا تو را خوانده‌ام زیرا که مرا اجابت خواهی نمود. گوش خود را به من فراگیر و سخن مرا بشنو.

Io t'invoco, mio Dio: dammi risposta; porgi l'orecchio, ascolta la mia voce,

۷ 7 رحمت های خود را امتیاز ده، ای که متوکلان خویش را به‌دست راست خود ازمخالفان ایشان می‌رهانی.

mostrami i prodigi del tuo amore: tu che salvi dai nemici chi si affida alla tua destra.

۸ 8 مرا مثل مردمک چشم نگاه دار؛ مرا زیر سایه بال خود پنهان کن،

Custodiscimi come pupilla degli occhi, proteggimi all'ombra delle tue ali,

۹ 9 از روی شریرانی که مرا خراب می‌سازند، ازدشمنان جانم که مرا احاطه می‌کنند.

di fronte agli empi che mi opprimono, ai nemici che mi accerchiano.

۱۰ 10 دل فربه خود را بسته‌اند. به زبان خویش سخنان تکبرآمیزمی گویند.

Essi hanno chiuso il loro cuore, le loro bocche parlano con arroganza.

۱۱ 11 الان قدمهای ما را احاطه کرده‌اند، وچشمان خود را دوخته‌اند تا ما را به زمین بیندازند.

Eccoli, avanzano, mi circondano, puntano gli occhi per abbattermi;

۱۲ 12 مثل او مثل شیری است که در دریدن حریص باشد، و مثل شیر ژیان که در بیشه خود درکمین است.

simili a un leone che brama la preda, a un leoncello che si apposta in agguato.

۱۳ 13 ‌ای خداوند برخیز و پیش روی وی درآمده، او را بینداز و جانم را از شریر به شمشیر خود برهان،

Sorgi, Signore, affrontalo, abbattilo; con la tua spada scampami dagli empi,

۱۴ 14 از آدمیان، ای خداوند، به‌دست خویش، از اهل جهان که نصیب ایشان در زندگانی است. که شکم ایشان را به ذخایرخود پرساخته‌ای و از اولاد سیر شده، زیادی مال خود را برای اطفال خویش ترک می‌کنند.

con la tua mano, Signore, dal regno dei morti che non hanno più parte in questa vita. Sazia pure dei tuoi beni il loro ventre se ne sazino anche i figli e ne avanzi per i loro bambini.

۱۵ 15 و اما من روی تو را در عدالت خواهم دید و چون بیدار شوم از صورت تو سیر خواهم شد.

Ma io per la giustizia contemplerò il tuo volto, al risveglio mi sazierò della tua presenza.