< مزامیر 147 >
هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است! | ۱ 1 |
할렐루야! 우리 하나님께 찬양함이 선함이여 찬송함이 아름답고 마땅하도다
خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع مینماید. | ۲ 2 |
여호와께서 예루살렘을 세우시며 이스라엘의 흩어진 자를 모으시며
شکسته دلان را شفا میدهد و جراحت های ایشان را میبندد. | ۳ 3 |
상심한 자를 고치시며 저희 상처를 싸매시는도다
عدد ستارگان را میشمارد وجمیع آنها را به نام میخواند. | ۴ 4 |
저가 별의 수효를 계수하시고 저희를 다 이름대로 부르시는도다
خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی. | ۵ 5 |
우리 주는 광대하시며 능력이 많으시며 그 지혜가 무궁하시도다
خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین میاندازد. | ۶ 6 |
여호와께서 겸손한 자는 붙드시고 악인은 땅에 엎드러뜨리시는도다
خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید. | ۷ 7 |
감사함으로 여호와께 노래하며 수금으로 하나님께 찬양할지어다!
که آسمانهارا با ابرها میپوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها میرویاند. | ۸ 8 |
저가 구름으로 하늘을 덮으시며 땅을 위하여 비를 예비하시며 산에 풀이 자라게 하시며
که بهایم را آذوقه میدهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند. | ۹ 9 |
들짐승과 우는 까마귀 새끼에게 먹을 것을 주시는도다
در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد. | ۱۰ 10 |
여호와는 말의 힘을 즐거워 아니하시며 사람의 다리도 기뻐아니하시고
رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند. | ۱۱ 11 |
자기를 경외하는 자와 그 인자하심을 바라는 자들을 기뻐하시는도다
ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو. | ۱۲ 12 |
예루살렘아 여호와를 찬송할지어다! 시온아 네 하나님을 찬양할지어다!
زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است. | ۱۳ 13 |
저가 네 문빗장을 견고히 하시고 너의 가운데 자녀에게 복을 주셨으며
که حدود تو را سلامتی میدهد و تو را ازمغز گندم سیر میگرداند. | ۱۴ 14 |
네 경내를 평안케 하시고 아름다운 밀로 너를 배불리시며
که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هرچه تمام تر میدود. | ۱۵ 15 |
그 명을 땅에 보내시니 그 말씀이 속히 달리는도다
که برف را مثل پشم میباراند، و ژاله را مثل خاکستر میپاشد. | ۱۶ 16 |
눈을 양털같이 내리시며 서리를 재 같이 흩으시며
که تگرگ خودرا در قطعهها میاندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟ | ۱۷ 17 |
우박을 떡 부스러기 같이 뿌리시나니 누가 능히 그 추위를 감당하리요
کلام خود را میفرستد وآنها را میگدازد. باد خویش را میوزاند، پس آبها جاری میشود. | ۱۸ 18 |
그 말씀을 보내사 그것들을 녹이시고 바람을 불게 하신즉 물이 흐르는도다
کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل. | ۱۹ 19 |
저가 그 말씀을 야곱에게 보이시며 그 율례와 규례를 이스라엘에게 보이시는도다
با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانستهاند. هللویاه! | ۲۰ 20 |
아무 나라에게도 이같이 행치 아니하셨나니 저희는 그 규례를 알지 못하였도다 할렐루야!