مزامیر 146

۱ 1 هللویاه! ای جان من خداوند راتسبیح بخوان!

Halleluja! Mi sjæl, lova Herren!

۲ 2 تا زنده هستم، خداوند را حمد خواهم گفت. مادامی که وجوددارم، خدای خود را خواهم سرایید.

Eg vil lova Herren so lenge eg liver, syngja lov for min Gud medan eg er til.

۳ 3 بر روساتوکل مکنید و نه بر ابن آدم که نزد او اعانتی نیست.

Set ikkje lit til hovdingar, til ein menneskjeson som ikkje kann hjelpa.

۴ 4 روح او بیرون می‌رود و او به خاک خودبرمی گردد و در همان روز فکرهایش نابودمی شود.

Fer hans ande ut, so vender han attende til si jord, den dagen er det ute med hans tankar.

۵ 5 خوشابحال آنکه خدای یعقوب مددکار اوست، که امید او بر یهوه خدای وی می‌باشد،

Sæl er den som hev Jakobs Gud til hjelp, som vonar på Herren, sin Gud!

۶ 6 که آسمان و زمین را آفرید و دریا و آنچه را که در آنهاست؛ که راستی را نگاه دارد تا ابدالاباد؛

han som hev skapa himmel og jord, havet og alt som i deim er, han som er trufast til æveleg tid,

۷ 7 که مظلومان را دادرسی می‌کند؛ و گرسنگان رانان می‌بخشد. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد.

han som gjev dei nedtyngde rett, han som gjev dei hungrige brød. Herren løyser dei bundne.

۸ 8 خداوند چشمان کوران را باز می‌کند. خداوندخم شدگان را برمی افرازد. خداوند عادلان رادوست می‌دارد.

Herren opnar augo på dei blinde, Herren reiser dei nedbøygde, Herren elskar dei rettferdige,

۹ 9 خداوند غریبان را محافظت می‌کند و یتیمان و بیوه‌زنان را پایدار می‌نماید. لیکن طریق شریران را کج می‌سازد.

Herren varar dei framande, farlause og enkjor held han uppe, men han villar vegen for dei ugudlege.

۱۰ 10 خداوندسلطنت خواهد کرد تا ابدالاباد و خدای تو‌ای صهیون، نسلا بعد نسل. هللویاه!

Herren skal vera konge æveleg, din Gud, Sion, frå ætt til ætt. Halleluja!