مزامیر 146

۱ 1 هللویاه! ای جان من خداوند راتسبیح بخوان!

My soul, praise the Lord.

۲ 2 تا زنده هستم، خداوند را حمد خواهم گفت. مادامی که وجوددارم، خدای خود را خواهم سرایید.

I will praise the Lord, while I live; I will sing to my God, while I am.

۳ 3 بر روساتوکل مکنید و نه بر ابن آدم که نزد او اعانتی نیست.

Put not your trust in princes mortals, in whom is no help.

۴ 4 روح او بیرون می‌رود و او به خاک خودبرمی گردد و در همان روز فکرهایش نابودمی شود.

When their breath goes out, they go back to the dust: on that very day their purposes perish.

۵ 5 خوشابحال آنکه خدای یعقوب مددکار اوست، که امید او بر یهوه خدای وی می‌باشد،

Happy those whose help is the God of Jacob: whose hope is set on the Lord their God,

۶ 6 که آسمان و زمین را آفرید و دریا و آنچه را که در آنهاست؛ که راستی را نگاه دارد تا ابدالاباد؛

the Creator of heaven and earth, the sea, and all that is in them. He remains eternally loyal.

۷ 7 که مظلومان را دادرسی می‌کند؛ و گرسنگان رانان می‌بخشد. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد.

For the wronged he executes justice; he gives bread to the hungry; the Lord releases the prisoners.

۸ 8 خداوند چشمان کوران را باز می‌کند. خداوندخم شدگان را برمی افرازد. خداوند عادلان رادوست می‌دارد.

The Lord gives sight to the blind: the Lord raises those who are bowed. The Lord loves the righteous.

۹ 9 خداوند غریبان را محافظت می‌کند و یتیمان و بیوه‌زنان را پایدار می‌نماید. لیکن طریق شریران را کج می‌سازد.

The Lord preserves the stranger, upholds the widow and orphan, but the wicked he leads to disaster.

۱۰ 10 خداوندسلطنت خواهد کرد تا ابدالاباد و خدای تو‌ای صهیون، نسلا بعد نسل. هللویاه!

The Lord shall reign forever, your God, O Zion, to all generations. Hallelujah.