مزامیر 144
| مزمور داود خداوند که صخره من است، متبارک باد! که دستهای مرا به جنگ وانگشتهای مرا به حرب تعلیم داد! | ۱ 1 |
| לדוד ברוך יהוה צורי-- המלמד ידי לקרב אצבעותי למלחמה |
| رحمت من اوست و ملجای من و قلعه بلند من و رهاننده من وسپر من و آنکه بر او توکل دارم، که قوم مرا در زیراطاعت من می‌دارد. | ۲ 2 |
| חסדי ומצודתי משגבי ומפלטי-לי מגני ובו חסיתי הרודד עמי תחתי |
| ای خداوند، آدمی چیست که او را بشناسی؟ و پسر انسان که او را به حساب بیاوری؟ | ۳ 3 |
| יהוה--מה-אדם ותדעהו בן-אנוש ותחשבהו |
| انسان مثل نفسی است و روزهایش مثل سایه‌ای است که می‌گذرد. | ۴ 4 |
| אדם להבל דמה ימיו כצל עובר |
| ای خداوند آسمانهای خود را خم ساخته، فرود بیا. و کوهها را لمس کن تا دود شوند. | ۵ 5 |
| יהוה הט-שמיך ותרד גע בהרים ויעשנו |
| رعدرا جهنده ساخته، آنها را پراکنده ساز. تیرهای خود را بفرست و آنها را منهزم نما. | ۶ 6 |
| ברוק ברק ותפיצם שלח חציך ותהמם |
| دست خودرا از اعلی بفرست، و مرا رهانیده، از آبهای بسیارخلاصی ده، یعنی از دست پسران اجنبی. | ۷ 7 |
| שלח ידיך ממרום פצני והצילני ממים רבים מיד בני נכר |
| که دهان ایشان به باطل سخن می‌گوید، و دست راست ایشان، دست دروغ است. | ۸ 8 |
| אשר פיהם דבר-שוא וימינם ימין שקר |
| ای خدا، تو راسرودی تازه می‌سرایم. با بربط ذات ده تار، تو راترنم خواهم نمود. | ۹ 9 |
| אלהים--שיר חדש אשירה לך בנבל עשור אזמרה-לך |
| که پادشاهان را نجات می‌بخشی، و بنده خود داود را از شمشیر مهلک می‌رهانی. | ۱۰ 10 |
| הנותן תשועה למלכים הפוצה את-דוד עבדו--מחרב רעה |
| مرا از دست اجنبیان برهان و خلاصی ده، که دهان ایشان به باطل سخن می‌گوید. و دست راست ایشان دست دروغ است. | ۱۱ 11 |
| פצני והצילני מיד בני-נכר אשר פיהם דבר-שוא וימינם ימין שקר |
| تا پسران ما در جوانی خود نمو کرده، مثل نهالها باشند. ودختران ما مثل سنگهای زاویه تراشیده شده به مثال قصر. | ۱۲ 12 |
| אשר בנינו כנטעים-- מגדלים בנעוריהם בנותינו כזוית-- מחטבות תבנית היכל |
| و انبارهای ما پر شده، به انواع نعمت ریزان شوند. و گله های ما هزارها و کرورهادر صحراهای ما بزایند. | ۱۳ 13 |
| מזוינו מלאים-- מפיקים מזן אל-זן צאוננו מאליפות מרבבות-- בחוצותינו |
| و گاوان ما باربردارشوند و هیچ رخنه و خروج و ناله‌ای درکوچه های ما نباشد. | ۱۴ 14 |
| אלופינו מסבלים אין-פרץ ואין יוצאת ואין צוחה ברחבתינו |
| خوشابحال قومی که نصیب ایشان این است. خوشابحال آن قوم که یهوه خدای ایشان است. | ۱۵ 15 |
| אשרי העם שככה לו אשרי העם שיהוה אלהיו |
