مزامیر 139
| برای سالار مغنیان. مزمور داود ای خداوند مرا آزموده وشناخته‌ای. | ۱ 1 |
| למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע׃ |
| تو نشستن و برخاستن مرا می‌دانی و فکرهای مرا از دور فهمیده‌ای. | ۲ 2 |
| אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק׃ |
| راه و خوابگاه مرا تفتیش کرده‌ای و همه طریق های مرا دانسته‌ای. | ۳ 3 |
| ארחי ורבעי זרית וכל דרכי הסכנתה׃ |
| زیرا که سخنی بر زبان من نیست، جز اینکه تو‌ای خداوند آن را تمام دانسته‌ای. | ۴ 4 |
| כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה׃ |
| از عقب و از پیش مرا احاطه کرده‌ای و دست خویش را بر من نهاده‌ای. | ۵ 5 |
| אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה׃ |
| این‌گونه معرفت برایم زیاده عجیب است. و بلند است که بدان نمی توانم رسید. | ۶ 6 |
| פלאיה דעת ממני נשגבה לא אוכל לה׃ |
| از روح تو کجا بروم؟ و از حضور تو کجابگریزم؟ | ۷ 7 |
| אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח׃ |
| اگر به آسمان صعود کنم، تو آنجاهستی! و اگر در هاویه بستر بگسترانم اینک توآنجا هستی! (Sheol h7585) | ۸ 8 |
| אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך׃ (Sheol h7585) |
| اگر بالهای سحر را بگیرم و دراقصای دریا ساکن شوم، | ۹ 9 |
| אשא כנפי שחר אשכנה באחרית ים׃ |
| در آنجا نیز دست تومرا رهبری خواهد نمود و دست راست تو مراخواهد گرفت. | ۱۰ 10 |
| גם שם ידך תנחני ותאחזני ימינך׃ |
| و گفتم: «یقین تاریکی مرا خواهدپوشانید.» که در حال شب گرداگرد من روشنایی گردید. | ۱۱ 11 |
| ואמר אך חשך ישופני ולילה אור בעדני׃ |
| تاریکی نیز نزد تو تاریک نیست و شب مثل روز روشن است و تاریکی و روشنایی یکی است. | ۱۲ 12 |
| גם חשך לא יחשיך ממך ולילה כיום יאיר כחשיכה כאורה׃ |
| زیرا که تو بر دل من مالک هستی؛ مرا دررحم مادرم نقش بستی. | ۱۳ 13 |
| כי אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי׃ |
| تو را حمد خواهم گفت زیرا که به طور مهیب و عجیب ساخته شده‌ام. کارهای تو عجیب است و جان من این رانیکو می‌داند. | ۱۴ 14 |
| אודך על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד׃ |
| استخوانهایم از تو پنهان نبودوقتی که در نهان ساخته می‌شدم و در اسفل زمین نقشبندی می‌گشتم. | ۱۵ 15 |
| לא נכחד עצמי ממך אשר עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ׃ |
| چشمان تو جنین مرا دیده است و در دفتر تو همه اعضای من نوشته شده، درروزهایی که ساخته می‌شد، وقتی که یکی از آنهاوجود نداشت. | ۱۶ 16 |
| גלמי ראו עיניך ועל ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא אחד בהם׃ |
| ای خدا، فکرهای تو نزد من چه قدر گرامی است و جمله آنها چه عظیم است! | ۱۷ 17 |
| ולי מה יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם׃ |
| اگر آنها رابشمارم، از ریگ زیاده است. وقتی که بیدارمی شوم هنوز نزد تو حاضر هستم. | ۱۸ 18 |
| אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך׃ |
| یقین‌ای خدا شریران را خواهی کشت. پس‌ای مردمان خون ریز از من دور شوید. | ۱۹ 19 |
| אם תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני׃ |
| زیرا سخنان مکرآمیز درباره تو می‌گویند و دشمنانت نام تو رابه باطل می‌برند. | ۲۰ 20 |
| אשר יאמרך למזמה נשא לשוא עריך׃ |
| ای خداوند آیا نفرت نمی دارم از آنانی که تو را نفرت می‌دارند، و آیامخالفان تو را مکروه نمی شمارم؟ | ۲۱ 21 |
| הלוא משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט׃ |
| ایشان را به نفرت تام نفرت می‌دارم. ایشان را دشمنان خویشتن می‌شمارم. | ۲۲ 22 |
| תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי׃ |
| ای خدا مرا تفتیش کن و دل مرا بشناس. مرابیازما و فکرهای مرا بدان، | ۲۳ 23 |
| חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי׃ |
| و ببین که آیا در من راه فساد است! و مرا به طریق جاودانی هدایت فرما. | ۲۴ 24 |
| וראה אם דרך עצב בי ונחני בדרך עולם׃ |
