مزامیر 139

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داود ای خداوند مرا آزموده وشناخته‌ای.

Dem Musikmeister. Von David. Ein Psalm. Jahwe, du erforschest und kennst mich.

۲ 2 تو نشستن و برخاستن مرا می‌دانی و فکرهای مرا از دور فهمیده‌ای.

Du weißt mein Sitzen und mein Aufstehen; du verstehst meine Gedanken von ferne.

۳ 3 راه و خوابگاه مرا تفتیش کرده‌ای و همه طریق های مرا دانسته‌ای.

Mein Gehen und mein Liegen prüfst du und bist vertraut mit allen meinen Wegen.

۴ 4 زیرا که سخنی بر زبان من نیست، جز اینکه تو‌ای خداوند آن را تمام دانسته‌ای.

Denn es ist kein Wort auf meiner Zunge, das du, Jahwe, nicht schon durchaus kennst.

۵ 5 از عقب و از پیش مرا احاطه کرده‌ای و دست خویش را بر من نهاده‌ای.

Hinten und vorn hast du mich umschlossen und legtest auf mich deine Hand.

۶ 6 این‌گونه معرفت برایم زیاده عجیب است. و بلند است که بدان نمی توانم رسید.

Die Erkenntnis ist mir zu wunderbar, zu hoch - ich werde ihrer nicht mächtig!

۷ 7 از روح تو کجا بروم؟ و از حضور تو کجابگریزم؟

Wohin soll ich gehen vor deinem Geist und wohin fliehen vor deinem Angesicht?

۸ 8 اگر به آسمان صعود کنم، تو آنجاهستی! و اگر در هاویه بستر بگسترانم اینک توآنجا هستی! (Sheol h7585)

Stiege ich zum Himmel empor, so bist du dort, und machte ich die Unterwelt zu meinem Lager, du bist da! (Sheol h7585)

۹ 9 اگر بالهای سحر را بگیرم و دراقصای دریا ساکن شوم،

Nähme ich Flügel der Morgenröte, ließe mich nieder am äußersten Ende des Meers,

۱۰ 10 در آنجا نیز دست تومرا رهبری خواهد نمود و دست راست تو مراخواهد گرفت.

auch da würde deine Hand mich führen, deine Rechte mich erfassen.

۱۱ 11 و گفتم: «یقین تاریکی مرا خواهدپوشانید.» که در حال شب گرداگرد من روشنایی گردید.

Spräche ich: “Eitel Finsternis möge mich bedecken, und zu Nacht werde das Licht um mich her:

۱۲ 12 تاریکی نیز نزد تو تاریک نیست و شب مثل روز روشن است و تاریکی و روشنایی یکی است.

so würde auch die Finsternis für dich nicht finster sein und die Nacht leuchten wie der Tag: die Finsternis ist wie das Licht.

۱۳ 13 زیرا که تو بر دل من مالک هستی؛ مرا دررحم مادرم نقش بستی.

Denn du hast mein Innerstes geschaffen, wobst mich im Mutterleibe.

۱۴ 14 تو را حمد خواهم گفت زیرا که به طور مهیب و عجیب ساخته شده‌ام. کارهای تو عجیب است و جان من این رانیکو می‌داند.

Ich preise dich dafür, daß ich erstaunenswürdig ausgezeichnet bin: wunderbar sind deine Werke, und meine Seele erkennt das wohl.

۱۵ 15 استخوانهایم از تو پنهان نبودوقتی که در نهان ساخته می‌شدم و در اسفل زمین نقشبندی می‌گشتم.

Mein Gebein war dir nicht verhohlen, als ich im Verborgenen gemacht, in Erdentiefen gewirkt ward.

۱۶ 16 چشمان تو جنین مرا دیده است و در دفتر تو همه اعضای من نوشته شده، درروزهایی که ساخته می‌شد، وقتی که یکی از آنهاوجود نداشت.

Deine Augen sahen mich, als ich noch ein ungestaltetes Klümpchen war; Tage wurden gebildet und insgesamt in dein Buch geschrieben, als noch keiner von ihnen da war.

۱۷ 17 ‌ای خدا، فکرهای تو نزد من چه قدر گرامی است و جمله آنها چه عظیم است!

Aber wie schwer sind mir, o Gott, deine Gedanken, wie gewaltig ihre Summen!

۱۸ 18 اگر آنها رابشمارم، از ریگ زیاده است. وقتی که بیدارمی شوم هنوز نزد تو حاضر هستم.

Wollte ich sie zählen, so würden ihrer mehr sein, als der Sandkörner; erwache ich, so bin ich noch bei dir.

۱۹ 19 یقین‌ای خدا شریران را خواهی کشت. پس‌ای مردمان خون ریز از من دور شوید.

Ach, daß du doch die Gottlosen töten wolltest, Gott, und die Blutgierigen von mir weichen müßten,

۲۰ 20 زیرا سخنان مکرآمیز درباره تو می‌گویند و دشمنانت نام تو رابه باطل می‌برند.

die sich arglistig wider dich empören, die deinen Namen freventlich aussprechen.

۲۱ 21 ‌ای خداوند آیا نفرت نمی دارم از آنانی که تو را نفرت می‌دارند، و آیامخالفان تو را مکروه نمی شمارم؟

Sollte ich nicht hassen, Jahwe, die dich hassen, und nicht Ekel empfinden an denen, die sich wider dich auflehnen?

۲۲ 22 ایشان را به نفرت تام نفرت می‌دارم. ایشان را دشمنان خویشتن می‌شمارم.

Mit vollendetem Hasse hasse ich sie, als Feinde gelten sie mir.

۲۳ 23 ‌ای خدا مرا تفتیش کن و دل مرا بشناس. مرابیازما و فکرهای مرا بدان،

Erforsche mich, Gott, und erkenne mein Herz; prüfe mich und erkenne meine Gedanken!

۲۴ 24 و ببین که آیا در من راه فساد است! و مرا به طریق جاودانی هدایت فرما.

Und siehe, ob ein Weg, der zu Schmerzen führt, bei mir zu finden sei, und leite mich auf ewigem Wege!