مزامیر 139

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داود ای خداوند مرا آزموده وشناخته‌ای.

O lord, you have searched me, and known me.

۲ 2 تو نشستن و برخاستن مرا می‌دانی و فکرهای مرا از دور فهمیده‌ای.

You know my sitting down and my rising up, you understand my thought afar off.

۳ 3 راه و خوابگاه مرا تفتیش کرده‌ای و همه طریق های مرا دانسته‌ای.

You compass my path and my lying down, and are acquainted with all my ways.

۴ 4 زیرا که سخنی بر زبان من نیست، جز اینکه تو‌ای خداوند آن را تمام دانسته‌ای.

For there is not a word in my tongue, but, see, O LORD, you know it altogether.

۵ 5 از عقب و از پیش مرا احاطه کرده‌ای و دست خویش را بر من نهاده‌ای.

You have beset me behind and before, and laid your hand on me.

۶ 6 این‌گونه معرفت برایم زیاده عجیب است. و بلند است که بدان نمی توانم رسید.

Such knowledge is too wonderful for me; it is high, I cannot attain to it.

۷ 7 از روح تو کجا بروم؟ و از حضور تو کجابگریزم؟

Where shall I go from your spirit? or where shall I flee from your presence?

۸ 8 اگر به آسمان صعود کنم، تو آنجاهستی! و اگر در هاویه بستر بگسترانم اینک توآنجا هستی! (Sheol h7585)

If I ascend up into heaven, you are there: if I make my bed in hell, behold, you are there. (Sheol h7585)

۹ 9 اگر بالهای سحر را بگیرم و دراقصای دریا ساکن شوم،

If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;

۱۰ 10 در آنجا نیز دست تومرا رهبری خواهد نمود و دست راست تو مراخواهد گرفت.

Even there shall your hand lead me, and your right hand shall hold me.

۱۱ 11 و گفتم: «یقین تاریکی مرا خواهدپوشانید.» که در حال شب گرداگرد من روشنایی گردید.

If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.

۱۲ 12 تاریکی نیز نزد تو تاریک نیست و شب مثل روز روشن است و تاریکی و روشنایی یکی است.

Yes, the darkness hides not from you; but the night shines as the day: the darkness and the light are both alike to you.

۱۳ 13 زیرا که تو بر دل من مالک هستی؛ مرا دررحم مادرم نقش بستی.

For you have possessed my reins: you have covered me in my mother’s womb.

۱۴ 14 تو را حمد خواهم گفت زیرا که به طور مهیب و عجیب ساخته شده‌ام. کارهای تو عجیب است و جان من این رانیکو می‌داند.

I will praise you; for I am fearfully and wonderfully made: marvelous are your works; and that my soul knows right well.

۱۵ 15 استخوانهایم از تو پنهان نبودوقتی که در نهان ساخته می‌شدم و در اسفل زمین نقشبندی می‌گشتم.

My substance was not hid from you, when I was made in secret, and curiously worked in the lowest parts of the earth.

۱۶ 16 چشمان تو جنین مرا دیده است و در دفتر تو همه اعضای من نوشته شده، درروزهایی که ساخته می‌شد، وقتی که یکی از آنهاوجود نداشت.

Your eyes did see my substance, yet being imperfect; and in your book all my members were written, which in continuance were fashioned, when as yet there was none of them.

۱۷ 17 ‌ای خدا، فکرهای تو نزد من چه قدر گرامی است و جمله آنها چه عظیم است!

How precious also are your thoughts to me, O God! how great is the sum of them!

۱۸ 18 اگر آنها رابشمارم، از ریگ زیاده است. وقتی که بیدارمی شوم هنوز نزد تو حاضر هستم.

If I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with you.

۱۹ 19 یقین‌ای خدا شریران را خواهی کشت. پس‌ای مردمان خون ریز از من دور شوید.

Surely you will slay the wicked, O God: depart from me therefore, you bloody men.

۲۰ 20 زیرا سخنان مکرآمیز درباره تو می‌گویند و دشمنانت نام تو رابه باطل می‌برند.

For they speak against you wickedly, and your enemies take your name in vain.

۲۱ 21 ‌ای خداوند آیا نفرت نمی دارم از آنانی که تو را نفرت می‌دارند، و آیامخالفان تو را مکروه نمی شمارم؟

Do not I hate them, O LORD, that hate you? and am not I grieved with those that rise up against you?

۲۲ 22 ایشان را به نفرت تام نفرت می‌دارم. ایشان را دشمنان خویشتن می‌شمارم.

I hate them with perfect hatred: I count them my enemies.

۲۳ 23 ‌ای خدا مرا تفتیش کن و دل مرا بشناس. مرابیازما و فکرهای مرا بدان،

Search me, O God, and know my heart: try me, and know my thoughts:

۲۴ 24 و ببین که آیا در من راه فساد است! و مرا به طریق جاودانی هدایت فرما.

And see if there be any wicked way in me, and lead me in the way everlasting.