< مزامیر 138 >
تو را به تمامی دل خود حمدخواهم گفت. به حضور خدایان تورا حمد خواهم گفت. | ۱ 1 |
Slavim te, Gospode, od svega srca svojega, pred bogovima pjevam tebi.
به سوی هیکل قدس توعبادت خواهم کرد و نام تو را حمد خواهم گفت، بهسبب رحمت و راستی تو. زیرا کلام خود را برتمام اسم خود تمجید نمودهای. | ۲ 2 |
Poklanjam se pred svetom crkvom tvojom, i slavim ime tvoje, za dobrotu tvoju i za istinu tvoju; jer si po svakom imenu svom podigao rijeè svoju.
در روزی که تورا خواندم مرا اجابت فرمودی. و مرا با قوت درجانم شجاع ساختی. | ۳ 3 |
U dan, u koji zazvah, ti si me uslišio, dunuo slobodu u dušu moju.
ای خداوند، تمام پادشاهان جهان تو راحمد خواهند گفت، چون کلام دهان تو رابشنوند. | ۴ 4 |
Slaviæe te, Gospode, svi carevi zemaljski, kad èuju rijeèi usta tvojih;
و طریق های خداوند را خواهندسرایید، زیرا که جلال خداوند عظیم است. | ۵ 5 |
I pjevaæe putove Gospodnje, jer je velika slava Gospodnja.
زیراکه خداوند متعال است، لیکن بر فروتنان نظر میکند. و اما متکبران را از دور میشناسد. | ۶ 6 |
Jer je visok Gospod, i vidi niskoga, i visokoga izdaleka poznaje.
اگرچه در میان تنگی راه میروم، مرا زنده خواهی کرد. دست خود را بر خشم دشمنانم درازمی کنی و دست راستت مرا نجات خواهد داد. | ۷ 7 |
Ako poðem u tuzi, ti æeš me oživiti; na zloæu neprijatelja mojih pružiæeš ruku svoju i zakloniæe me desnica tvoja.
خداوند کار مرا بهکمال خواهد رسانید. ای خداوند، رحمت تو تا ابدالاباد است. کارهای دست خویش را ترک منما. | ۸ 8 |
Gospod æe svršiti za mene. Gospode! milost je tvoja dovijeka; djela ruku svojih ne ostavljaj.