مزامیر 136

۱ 1 خداوند را حمد گویید زیرا که نیکواست و رحمت او تا ابدالاباد است.

(Der Chor der Priester: ) / — (Der Chor der Gemeinde: ) / Dankt Jahwe, denn er ist gütig. / — Denn ewig währet seine Huld!

۲ 2 خدای خدایان را حمد گویید، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Dankt dem Gott der Götter. / — Denn ewig währet seine Huld!

۳ 3 رب‌الارباب را حمد گویید، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Dankt dem Herrn der Herren. / — Denn ewig währet seine Huld!

۴ 4 او را که تنها کارهای عجیب عظیم می‌کند، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

(Dankt) dem, der allein große Wunder tut. / — Denn ewig währet seine Huld!

۵ 5 او را که آسمانها را به حکمت آفرید، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

(Dankt) dem, der die Himmel mit Weisheit erschaffen. / — Denn ewig währet seine Huld!

۶ 6 او را که زمین را بر آبها گسترانید، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

(Dankt) dem, der die Erde über die Wasser ausgebreitet. / — Denn ewig währet seine Huld!

۷ 7 او را که نیرهای بزرگ آفرید زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

(Dankt) dem, der große Lichter erschaffen: / — Denn ewig währet seine Huld!

۸ 8 آفتاب را برای سلطنت روز، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Die Sonne, um den Tag zu beherrschen, / — Denn ewig währet seine Huld!

۹ 9 ماه و ستارگان را برای سلطنت شب، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Den Mond und die Sterne, um die Nacht zu beherrschen. / — Denn ewig währet seine Huld!

۱۰ 10 که مصر را در نخست زادگانش زد، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

(Dankt) dem, der die Ägypter schlug an ihren Erstgebornen / — Denn ewig währet seine Huld!

۱۱ 11 و اسرائیل را از میان ایشان بیرون آورد، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Und Israel aus dem Lande führte / — Denn ewig währet seine Huld!

۱۲ 12 با دست قوی و بازوی دراز، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Mit starker Hand und ausgerecktem Arm. / — Denn ewig währet seine Huld!

۱۳ 13 او را که بحر قلزم را به دو بهره تقسیم کرد، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

(Dankt) dem, der das Schilfmeer in zwei Teile spaltete / — Denn ewig währet seine Huld!

۱۴ 14 و اسرائیل را از میان آن گذرانید، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Und Israel hindurchziehen ließ, / — Denn ewig währet seine Huld!

۱۵ 15 و فرعون و لشکر او را در بحرقلزم انداخت، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Doch Pharao und sein Heer ins Schilfmeer trieb. / — Denn ewig währet seine Huld!

۱۶ 16 او را که قوم خویش را در صحرا رهبری نمود، زیرا که رحمت او تاابدالاباد است.

(Dankt) dem, der sein Volk in der Wüste führte. / — Denn ewig währet seine Huld!

۱۷ 17 او را که پادشاهان بزرگ را زد، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

(Dankt) dem, der mächtige Könige schlug / — Denn ewig währet seine Huld!

۱۸ 18 و پادشاهان نامور را کشت، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Und stolze Könige tötete: / — Denn ewig währet seine Huld!

۱۹ 19 سیحون پادشاه اموریان را، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Sihon, der Amoriter König, / — Denn ewig währet seine Huld!

۲۰ 20 و عوج پادشاه باشان را، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Und Og, den König von Basan, / — Denn ewig währet seine Huld!

۲۱ 21 و زمین ایشان را به ارثیت داد، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Und ihr Land zum Erbe gab, / — Denn ewig währet seine Huld!

۲۲ 22 یعنی به ارثیت بنده خویش اسرائیل، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Zum Erbe Israel, seinem Knecht. / — Denn ewig währet seine Huld!

۲۳ 23 و ما را در مذلت ما به یاد آورد، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

(Dankt dem), der in unsrer Niedrigkeit an uns gedachte / — Denn ewig währet seine Huld!

۲۴ 24 و مارا از دشمنان ما رهایی داد، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Und uns von unsern Drängern befreite; / — Denn ewig währet seine Huld!

۲۵ 25 که همه بشر را روزی می‌دهد، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Der allen Lebewesen Speise gibt. / — Denn ewig währet seine Huld!

۲۶ 26 خدای آسمانها را حمد گویید، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

Dankt dem Gott des Himmels. / — Denn ewig währet seine Huld!