مزامیر 132

۱ 1 سرود درجات ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را.

Опомени се, Господе, Давида и све смерности његове,

۲ 2 چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود

Како се кунуо Господу, и заветовао Богу Јаковљевом:

۳ 3 که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد.

"Нећу ући у шатор дома свог, нити ћу лећи на постељу одра свог;

۴ 4 خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش،

Нећу дати сна очима својим, ни веђама својим дрема;

۵ 5 تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب.

Док не нађем места Господу, стана Богу Јаковљевом."

۶ 6 اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم.

Ево, чусмо да је у Јефремовој земљи, нађосмо Га на пољима киријат-јаримским.

۷ 7 به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم.

Уђимо у стан Његов, поклонимо се подножју ногу Његових.

۸ 8 ‌ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو.

Стани, Господе, на почивалишту свом, Ти и ковчег силе Твоје.

۹ 9 کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند.

Свештеници Твоји нек се обуку у правду, и свеци Твоји нек се радују.

۱۰ 10 به‌خاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان.

Ради Давида, слуге свог, немој одвратити лица од помазаника свог.

۱۱ 11 خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت.

Закле се Господ Давиду у истини, од које неће одступити; од порода твог посадићу на престолу твом.

۱۲ 12 اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.»

Ако синови твоји ушчувају завет мој и откривења моја којима ћу их научити, онда ће и синови њихови довека седети на престолу свом.

۱۳ 13 زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده.

Јер је изабрао Господ Сион, и омиле Му живети на њему.

۱۴ 14 «این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم.

Ово је почивалиште моје увек, овде ћу се населити; јер ми је омилело.

۱۵ 15 آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت،

Храну ћу његову благословити, ниште његове наситићу хлеба.

۱۶ 16 و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود.

Свештенике ћу његове обући у спасење, и свети ће се његови радовати.

۱۷ 17 در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت.

Ту ћу учинити да узрасте рог Давиду, поставићу видело помазанику свом.

۱۸ 18 دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهدآورد.»

Непријатеље ћу његове обући у срамоту; а на њему ће цветати венац његов.