مزامیر 132

۱ 1 سرود درجات ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را.

Opomeni se, Gospode, Davida i sve smjernosti njegove,

۲ 2 چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود

Kako se kunijaše Gospodu, i zavjetovaše Bogu Jakovljevu:

۳ 3 که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد.

“Neæu uæi u šator doma svojega, niti æu leæi na postelju odra svojega;

۴ 4 خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش،

Neæu dati sna oèima svojima, ni vjeðama svojima drijema;

۵ 5 تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب.

Dok ne naðem mjesta Gospodu, stana Bogu Jakovljevu.”

۶ 6 اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم.

Evo, èusmo da je u Jefremovoj zemlji, naðosmo ga na poljima Kirijat-Jarimskim.

۷ 7 به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم.

Uðimo u stan njegov, poklonimo se podnožju nogu njegovijeh.

۸ 8 ‌ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو.

Stani, Gospode, na poèivalištu svojem, ti i kovèeg sile tvoje.

۹ 9 کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند.

Sveštenici tvoji nek se obuku u pravdu, i sveci tvoji nek se raduju.

۱۰ 10 به‌خاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان.

Radi Davida sluge svojega nemoj odvratiti lica od pomazanika svojega.

۱۱ 11 خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت.

Zakle se Gospod Davidu u istini, od koje neæe otstupiti; od poroda tvojega posadiæu na prijestolu tvojemu.

۱۲ 12 اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.»

Ako sinovi tvoji ušèuvaju zavjet moj i otkrivenja moja kojima æu ih nauèiti, onda æe i sinovi njihovi dovijeka sjedjeti na prijestolu svom.

۱۳ 13 زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده.

Jer je izabrao Gospod Sion, i omilje mu živjeti na njemu.

۱۴ 14 «این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم.

Ovo je poèivalište moje uvijek, ovdje æu se naseliti; jer mi je omiljelo.

۱۵ 15 آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت،

Hranu æu njegovu blagosloviti, nište njegove nasitiæu hljeba.

۱۶ 16 و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود.

Sveštenike æu njegove obuæi u spasenje, i sveti æe se njegovi radovati.

۱۷ 17 در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت.

Tu æu uèiniti da uzraste rog Davidu, postaviæu vidjelo pomazaniku svojemu.

۱۸ 18 دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهدآورد.»

Neprijatelje æu njegove obuæi u sramotu; a na njemu æe cvjetati vijenac njegov.