مزامیر 131

۱ 1 سرود درجات از داود ای خداوند دل من متکبر نیست و نه چشمانم برافراشته و خویشتن را به‌کارهای بزرگ مشغول نساختم، و نه به‌کارهایی که از عقل من بعید است.

שיר המעלות לדוד יהוה לא-גבה לבי-- ולא-רמו עיני ולא-הלכתי בגדלות ובנפלאות ממני

۲ 2 بلکه جان خود را آرام و ساکت ساختم، مثل بچه‌ای از شیر باز داشته شده، نزد مادر خود. جانم در من بود، مثل بچه ازشیر بازداشته شده.

אם-לא שויתי ודוממתי-- נפשי כגמל עלי אמו כגמל עלי נפשי

۳ 3 اسرائیل بر خداوند امیدوارباشند، از الان و تا ابدالاباد.

יחל ישראל אל-יהוה-- מעתה ועד-עולם