< مزامیر 130 >

سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم. ۱ 1
Iz dubine vièem k tebi, Gospode!
‌ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود. ۲ 2
Gospode! èuj glas moj. Neka paze uši tvoje na glas moljenja mojega.
‌ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیست‌ای خداوند که به حضور تو بایستد؟ ۳ 3
Ako æeš na bezakonje gledati, Gospode: Gospode, ko æe ostati?
لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند. ۴ 4
Ali je u tebe praštanje, da bi te se bojali.
منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم. ۵ 5
Èekam Gospoda; èeka duša moja; uzdam se u rijeè njegovu.
جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح. ۶ 6
Duša moja èeka Gospoda veæma nego straže jutrnje, koje straže jutrom.
اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان. ۷ 7
Neka èeka Izrailj Gospoda; jer je u Gospoda milost, i velik je u njega otkup.
و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی. ۸ 8
I on æe otkupiti Izrailja od svijeh bezakonja njegovijeh.

< مزامیر 130 >