مزامیر 130

۱ 1 سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم.

Zarándoklás éneke. A mélységből szólítlak, Örökkévaló!

۲ 2 ‌ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود.

Uram, hallgass szavamra, legyenek füleid figyelmesek könyörgésem szavára!

۳ 3 ‌ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیست‌ای خداوند که به حضور تو بایستد؟

Ha bünöket őrzöl meg, Jáh, Uram, ki állhat meg?

۴ 4 لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند.

Mert nálad a bűnbocsátás, azért hogy féljünk téged.

۵ 5 منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم.

Reménykedtem az Örökkévalóban, reménykedett a lelkem és ígéjére várakoztam.

۶ 6 جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح.

Lelkem várt az Úrra, inkább mint őrök a reggelre, mint őrök a reggelre.

۷ 7 اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان.

Várakozzál, Izraél, az Örökkévalóra, mert az Örökkévalónál van a szeretet, és bőviben van nála a megváltás;

۸ 8 و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی.

és Ő meg fogja váltani Izraélt mind a bűneitől!