مزامیر 126

۱ 1 سرود درجات چون خداوند اسیران صهیون را بازآورد، مثل خواب بینندگان شدیم.

Als Jahwe Zions Wandrer in die Heimat führte, / Waren wir wie Träumende.

۲ 2 آنگاه دهان ما از خنده پر شد و زبان ما از ترنم. آنگاه در میان امتها گفتند که «خداوند با ایشان کارهای عظیم کرده است.»

Damals war unser Mund voll Lachens / Und unsre Zunge voll Jubels. / Damals sagte man unter den Heiden: / "Großes hat Jahwe an ihnen getan!"

۳ 3 خداوند برای ما کارهای عظیم کرده است که از آنها شادمان هستیم.

Ja, Großes hat Jahwe an uns getan: / Darüber waren wir fröhlich.

۴ 4 ‌ای خداوند اسیران ما راباز آور، مثل نهرها در جنوب.

Wende nun, Jahwe, auch unser Geschick / Gleich Regenbächen im Mittagsland.

۵ 5 آنانی که با اشکهامی کارند، با ترنم درو خواهند نمود.

Die mit Tränen säen, / Werden mit Jubel ernten.

۶ 6 آنکه باگریه بیرون می‌رود و تخم برای زراعت می‌برد، هر آینه با ترنم خواهد برگشت و بافه های خویش را خواهد آورد.

Wohl geht man jetzt mit Weinen dahin, / Indem man den Samen zur Aussaat trägt. / Aber man kommt mit Jubel an, / Indem man trägt seine Garben.