مزامیر 123

۱ 1 سرود درجات به سوی تو چشمان خود رابرمی افرازم، ای که بر آسمانهاجلوس فرموده‌ای!

A song of ascents. I Lift up my eyes to you, who are throned in the heavens.

۲ 2 اینک مثل چشمان غلامان به سوی آقایان خود، و مثل چشمان کنیزی به سوی خاتون خویش، همچنان چشمان ما به سوی یهوه خدای ماست تا بر ما کرم بفرماید.

As the eyes of a servant turn to the hand of his master, or the eyes of a maid to the hand of her mistress, so do our eyes turn to the Lord our God, until he is gracious to us.

۳ 3 ‌ای خداوند بر ما کرم فرما، بر ما کرم فرما زیراچه بسیار از اهانت پر شده‌ایم.

Be gracious, be gracious to us, Lord. Scorn enough, and more, have we borne

۴ 4 چه بسیار جان ماپر شده است، از استهزای مستریحان و اهانت متکبران.

More than enough have we borne of derision from those at their ease, of scorn from those who are haughty.