مزامیر 122

۱ 1 سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»

En visa Davids i högre choren. Jag glädes i det mig sagdt är, att vi skole gå in uti Herrans hus;

۲ 2 پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم!

Och att våre fötter skola stå i dinom portom, Jerusalem.

۳ 3 ‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد،

Jerusalem är bygdt, att det skall vara en stad, der man tillsammankomma skall;

۴ 4 که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند.

Dit slägterna uppgå skola, nämliga Herrans slägter, till att predika Israels folke, till att tacka Herrans Namne.

۵ 5 زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود.

Ty der äro satte stolar till doms, Davids hus stolar.

۶ 6 برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد.

Önsker Jerusalem lycko; dem gånge väl, som dig älska.

۷ 7 سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو.

Frid vare innan dina murar, och lycka i dina palats.

۸ 8 به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد.

För mina bröders och fränders skull vill jag dig frid önska.

۹ 9 به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید.

För Herrans vår Guds hus skull vill jag ditt bästa söka.