< مزامیر 122 >

سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.» ۱ 1
Quale gioia, quando mi dissero: «Andremo alla casa del Signore». Canto delle ascensioni. Di Davide.
پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم! ۲ 2
E ora i nostri piedi si fermano alle tue porte, Gerusalemme!
‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد، ۳ 3
Gerusalemme è costruita come città salda e compatta.
که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند. ۴ 4
Là salgono insieme le tribù, le tribù del Signore, secondo la legge di Israele, per lodare il nome del Signore.
زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود. ۵ 5
Là sono posti i seggi del giudizio, i seggi della casa di Davide.
برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد. ۶ 6
Domandate pace per Gerusalemme: sia pace a coloro che ti amano,
سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو. ۷ 7
sia pace sulle tue mura, sicurezza nei tuoi baluardi.
به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد. ۸ 8
Per i miei fratelli e i miei amici io dirò: «Su di te sia pace!».
به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید. ۹ 9
Per la casa del Signore nostro Dio, chiederò per te il bene.

< مزامیر 122 >