مزامیر 121

۱ 1 سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]

canticum graduum levavi oculos meos in montes unde veniet auxilium mihi

۲ 2 اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.

auxilium meum a Domino qui fecit caelum et terram

۳ 3 او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

non det in commotionem pedem tuum neque dormitet qui custodit te

۴ 4 اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

ecce non dormitabit neque dormiet qui custodit Israhel

۵ 5 خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.

Dominus custodit te Dominus protectio tua super manum dexteram tuam

۶ 6 آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.

per diem sol non uret te neque luna per noctem

۷ 7 خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.

Dominus custodit te ab omni malo custodiat animam tuam Dominus

۸ 8 خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.

Dominus custodiat introitum tuum et exitum tuum ex hoc nunc et usque in saeculum