مزامیر 121

۱ 1 سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]

Canticum graduum. Levavi oculos meos in montes, unde veniet auxilium mihi.

۲ 2 اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.

Auxilium meum a Domino, qui fecit cælum et terram.

۳ 3 او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

Non det in commotionem pedem tuum, neque dormitet qui custodit te.

۴ 4 اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

Ecce non dormitabit neque dormiet qui custodit Israël.

۵ 5 خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.

Dominus custodit te; Dominus protectio tua super manum dexteram tuam.

۶ 6 آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.

Per diem sol non uret te, neque luna per noctem.

۷ 7 خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.

Dominus custodit te ab omni malo; custodiat animam tuam Dominus.

۸ 8 خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.

Dominus custodiat introitum tuum et exitum tuum, ex hoc nunc et usque in sæculum.