< مزامیر 121 >
سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من میآید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا میآید؟» ] | ۱ 1 |
[A Song of Ascents.] I will lift up my eyes to the hills. Where does my help come from?
اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید. | ۲ 2 |
My help comes from YHWH, who made heaven and earth.
او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید. | ۳ 3 |
He will not allow your foot to be moved. He who keeps you will not slumber.
اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود. | ۴ 4 |
Look, he who keeps Israel will neither slumber nor sleep.
خداوند حافظ تو میباشد. خداوند بهدست راستت سایه تو است. | ۵ 5 |
YHWH is your keeper. YHWH is your shade on your right hand.
آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب. | ۶ 6 |
The sun will not harm you by day, nor the moon by night.
خداوندتو را از هر بدی نگاه میدارد. او جان تو را حفظخواهد کرد. | ۷ 7 |
YHWH will keep you from all evil. He will keep your soul.
خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد. | ۸ 8 |
YHWH will keep your going out and your coming in, from this time forth, and forevermore.